Reluktans

Reluktans, tidlegare kalla magnetisk motstand, er forholdet mellom magnetisk potensialdifferens (amperevindingstalet) og magnetisk fluks. For ein homogen jamtjukk stav med tverrsnitt A og lengde l er reluktansen lik

${\displaystyle {\mathcal {R}}={\frac {l}{\mu A}}}$

der μ er permeabiliteten for materialet i staven. For eit magnetisk krinslaup i eit ikkje-homogent stoff er reluktansen lik summen av reluktansane for dei enkelte delane. For ein elektromagnet med jernkjerne og eit lite luftgap er den resulterande reluktansen særs nær lik reluktansen for luftgapet, fordi permeabiliteten for jern er særs mykje større enn for luft. Reluktansen vert målt i invers henry, H^–1.

Spesifikk reluktans vert kalla reluktivitet. Inversverdien av reluktans vert kalla permeans.

Kjelder

• reluktans. I Store norske leksikon. Henta frå: http://snl.no/reluktans