Magnetisk fluks

Magnetisk fluks ${\displaystyle \Phi }$ gjennom eit areal ${\displaystyle S}$ er flateintegralet av normalen til flukstettleiken ${\displaystyle \mathbf {B} }$^[1]. Fluksen er eit vektorfelt med SI-eininga Weber (Wb), som er det same som Volt${\displaystyle \cdot }$sekund (Vs).

Alle punkta på ei overflate er assosiert med ei retning, kalla overflatenormalen; den magnetiske fluksen gjennom eit punkt er komponenten av magnetfeltet langs denne retninga.

Fluksen gjennom ei flate

Vi kan finna fluksen gjennom ei flate ved å integrera over arealet ${\displaystyle S}$:

${\displaystyle \Phi =\int _{S}\mathbf {B} \cdot d\mathbf {S} =\int _{S}\mathbf {B} \cdot {\vec {n}}dS,}$

(1)

det ${\displaystyle {\vec {n}}}$ er einheitsnormalvektoren.

Gauss' lov om magnetisme

Gauss' lov om magnetisme stipulerer at fluksen gjennom ei lukka flate er null:

${\displaystyle \oint _{S}\mathbf {B} \cdot d\mathbf {S} =0,}$

(2)

som er det same som at divergensen til flukstettleiken er null:

${\displaystyle \nabla \cdot \mathbf {B} =0.}$

(3)

Likning (3) er ei av dei fire Maxwells-likningane, og syner at det ikkje finst magnetiske monopolar.

Fluks i ein magnetisk krins

I ein magnetisk krins flyt fluksen gjennom eit ferromagnetisk eller ferrimagnetisk materiale med fleire tusen gongar større relativ permeabiliteten ${\displaystyle \mu _{r}}$ enn den omkringliggande lufta. Så godt som heile fluksen flyt difor gjennom det magnetiske materialet, så han er relatert til flukstettleiken som

${\displaystyle \Phi ={\frac {B}{A}},}$

(4)

der ${\displaystyle A}$ er arealet av den magnetiske leiaren.