Roman Jakobson

Roman Jakobson (russisk Роман Осипович Якобсон Roman Osipovič Jakobson; (1896–1982) var ein russisk-jødiske lingvisten som var med og skipa Lingvistkrinsen i Praha i 1926. Han fekk meir å seie for utviklinga av lingvistikken på 1900-talet enn dei fleste, og fonologien stod sentralt i arbeidet hans.

Roman Jakobson
Fødd	29. september 1896 Moskva
Død	18. juli 1982 Cambridge i Massachusetts, Boston
Nasjonalitet	Det russiske imperiet, Sovjet-Russland, Sovjetunionen, Tsjekkoslovakia, USA
Område	språkvitskap, strukturalisme, poetikk, morfologi, russisk litteratur, filologi, litteraturvitskap
Yrke	lingvist, litteraturvitar, pedagog, historikar, skribent, kritikar, lærar, filolog, vitskapsperson, universitetslærar
Institusjonar	Harvard University Massachusetts Institute of Technology Masaryk-universitetet
Alma mater	Fakultet for historie og filologi ved Universitetet i Moskva Filozofická fakulta Německé univerzity v Praze
Ektefelle	Soňa Haasová
Medlem	Serbias vitenskaps- og kunstakademi American Academy of Arts and Sciences Det polske vitenskapsakademi

Biografi

Han flykta frå Tsjekkoslovakia i 1939, før den tyske innmarsjen, og drog til Norden, fyrst til Danmark og Noreg, der han hadde nær kontakt med den norske lingvisten Alf Sommerfelt, og så vidare til Sverige då tyskarane kom. I 1941 drog han til USA; i 1943 fekk han eit professorat ved Columbia University; i 1949 blei han kalla til Harvard University; frå 1957 underviste han òg ved granneinstitusjonen Massachusetts Institute of Technology (MIT). Mellom dei fremste elevane til Roman Jakobson er den latvisk-amerikanske jødiske lingvisten Morris Halle (1923–), som byrja å studere ved Columbia University etter at han hadde teke mastergraden i lingvistikk ved University of Chicago i 1946, og som i 1951 blei professor ved MIT.^[1]

Vitskapleg arbeid

I 1952 gav Roman Jakobson og Morris Halle ut boka Preliminaries to speech analysis : the distinctive features and their correlates i lag med den svenske fonetikaren Gunnar Fant (1919–1909).^[2] Her presenterer dei eit sett med distinktive trekk som var meint å uttrykkje alle distinktive opposisjonar i alle språk i verda.