Stikling

Stikling (frå tysk Steckling, av stecken, 'putte, stikke')^[1] er ein plantedel som kan danna ein ny plante etter å ha blitt lausriven frå morplanten.^[2] Ulike plantedelar kan danna stiklingar, til dømes kvistar, blad eller røter. Den nye planten kan etablera seg i jord eller i vatn.

For fiskeslekta, sjå stiklingar.

Stikling av ein bjørkefiken som har utvikla eit rotsystem i vatn.

I hagebruk er stiklingr ein vanleg metode til å utføra vegetativ formeiring av plantar.^[2] Formeiringsmåten er ei form for kloning, slik at ein får ein ny plante med same arvestoff som morplanten. For nokre plantetypar kan dette vera den einaste måten å formeira dei på, fordi kjønna formeiring vil gje noko ulike eigenskapar til avkommet.