Sun Structures

Sun Structures er debutalbumet til det britiske gruppa Temples. Albumet vart spelt inn på soverommet til vokalist Bagshaw i den lille byen Kettering^[3][4] og gitt ut 5. februar 2014. Sun Structures fekk stor merksemd og interesse kort tid etter utgjevinga. I april 2014 var Sun Structures det mest spelte albumet på den amerikanske radiostasjonen KEXP Seattle.^[4] Mange fans meinte at Temples burde gitt ut albumet tidlegare, spesielt med tanke på at mange av songane var allereie spelt inn – og gitt ut på singel. Likevel ville plateselskapet og Temples venta til februar 2014.^[5]

Sun Structures Studioalbum av Temples
Språk	engelsk
Utgjeve	5. februar 2014
Innspelt	Pyramid Studios i Kettering i Northamptonshire
Sjanger	Psykedelisk rock indierock
Lengd	52:48
Selskap	Heavenly Records
Produsent	James Bagshaw[1][2]
Temples-kronologi
	Sun Structures	Volcano (2017)

Innhald

Alle songane er skrivne og komponerte av James Bagshaw og Thomas Warsley

Side A

Nr.	Tittel	Lengd
1.	«Shelter Song»	5:12
2.	«Sun Structures»	4:23
3.	«The Golden Throne»	4:10

Side B

Nr.	Tittel	Lengd
4.	«Keep in the Dark»	4:36
5.	«Mesmerise»	3:42
6.	«Move with the Season»	5:10

Side C

Nr.	Tittel	Lengd
7.	«Colours to Life»	5:11
8.	«A Question Isn't Answered»	5:11
9.	«The Guesser»	4:06

Side D

Nr.	Tittel	Lengd
10.	«Test of Time»	3:53
11.	«Sand Dance»	6:31
12.	«Fragment's Light»	1:57

Medverkande

Temples

• James Edward Bagshaw – vokal, elektrisk gitar, produsent
• Adam Smith – elektrisk gitar, keyboard^[6]
• Samuel Toms – perkusjon
• Thomas Warmsley – bassgitar, kor^[4]

Produksjon

• Thomas Caslin stod for designet og layouten på plata
• Zoë Maxwell – fotograf
• Abbie Stephens – fotograf^[7]

Listeplasseringar

Liste Topplassering UK Independent Albums[8] 2 Britisk OCC-liste[9] 7 Irish Independent Albums[10] 10 Skotsk OCC-liste[11] 17 Schweizer Hitparade[12] 24 Independent Albums[13] 31 MegaCharts[14] 36 ARIA-lista[15] 38 Top Rock Albums (Billboard)[16] 44 Official Top 100[17] 47 Ultratop Vallonia[18] 58 Syndicat National de l'Édition Phonographique[19] 66 Ö3 Austria Top 40[20] 69 IRMA-lista[21] 69 Ultratop Flandern[22] 80 US Billboard 200[23] 163 Utgjevingshistorie Land Dato Plateselskap Japan[24] 5. februar 2014 Hostess Entertainment Australia[25] 7. februar 2014 [PIAS] Australia Irland[26] Heavenly Records United Kingdom[27] 10. februar 2014 Frankrike[28] [PIAS] Cooperative USA[29] 11. februar 2014 Fat Possum Records Tyskland[30] 14. februar 2014 [PIAS] Cooperative

Omtale

Meldingar
Samla karakter
Kjelde	Karakter
Metacritic	70/100[31]
Karakter
Kjelde	Karakter
Allmusic	[2]
The Independent	[32]
Rolling Stone	[33]
The Needle Drop	5/10[34]
The Guardian	[35]
musicOMH	[36]
Clash	9/10[37]
New Musical Express	8/10[1]
PopMatters	6/10[38]
Under the Radar	8/10[39]
Pitchford Media	5.5/10[40]
Drowned in Sound	5/10[41]
The 4O5	8/10[5]
Time Out	[42]

Sun Structures mottok både skarp kritikk og mykje lovprising. Albumet er mildt sagt ei nostalgisk oppleving ifylgje Tim Sendra,^[2] medan andre sa at det gjekk utover originalitet.^[3][34][38] Mange musikkjournalistar la vekt på kor sterkt Sun Structures minte om andre kjente artistar; og difor ikkje overraska med eigen originalitet — ein musikk som er utelukkande deira.^[32] Kate Bennett skriv at Sun Structures kanskje ikkje vinn noko pris for den mest banebrytande lydbilete, men at ein ikkje kan vera usamd i at det er dyktige musikarar, som har gitt ut eit herleg og trygt debutalbum.^[39] Anthony Fantano meiner at vokalisten ikkje klarar å motstå å trekkja det han kallar for «Revolver-kortet».^[34] Graeme Marsh synest at vokalen på albumet minner om T. Rex-vokalist Marc Bolan.^[36] Andre – på ei anna side – deriblant Kate Bennett, skriv at vokalen gir sterke reminisensar til Robert Plant, i dei rolege delane.^[39]

Bandet klarte ikkje kunne gøyma si beundring for andre artistar; kanskje spesielt ikkje The Beatles.^[3][34] Albumet gir minne til andre psykedeliske og progressive band, som The Byrds,^{[1][34][32][42]} Pink Floyd^[5][41] Beach Boys,^[36][37] 13th Floor Elevators^[1], tidleg T. Rex,^[35][40][42] Simon & Garfunkel,^[37] The Flaming Lips^[34][38] og Led Zeppelin.^[39] James Manning går så langt å skildra albumet og Temples som «retrofetisjistiske».^[42] Fantano gir ein god analogi til eit teaterstykke: Teateret har fantastiske kostymar og kulissar, «men personlegheitstrekka, scenane og replikkane synest smerteleg likt noko eg allereie har vore borti».^[34] Gjennom heile plata er Temples besatt på å etterlikna idola sine, utan eit hint av originalitet, skriv Nathan Stevens.^[38] Jayson Greene kritiserer albumet for sitt retro lydbilete; han meiner det er berre nokre få element som minner oss om at ein høyrer på eit nytt band.^[40] Plata prøver så hardt å vera flytande og spontant kreativ, men i realiteten er det berre 3–4 idear, skriv Marc Burrows.^[41] Sun Structures er på den måten veldig retro, men livlaust.^[42]

Kate Bennett uttalte at det var vanskeleg å tru at eit band frå ei bygd i Midlands kunne utgje eit så sjølvsikkert debutalbum.^[39] Kritikarar gav skrøyt til musikaliteten i Sun Structures. Graeme Marsh at albumet inneheld perfekte gitarriff.^[36] Tim Jonze skryt òg av gitaren, som er «gjennomvåt av syre».^[35] Anthony Fantano viser til god produksjon, og at songane høyrest nydelege ut.^[34] Ana Leorne skildrar opningsongen, «Shelter Song», til kjensla då ho forelska seg i gutar.^[5] Marsh legg vekt på at bandet ikkje begrenser seg sjølv til døsige, monotone gitarar, som andre psykedeliske band,^[36] men gir eit fint bidrag til ein psykedelisk «revival».^[5][35][42] Fantano er usamd: Han meiner at Temples har neglisjert noko av det viktigaste innan psykedelisk rock – evna til spontanitet. Både Fantano og Burrows seier at Sun Structures er for snever og lir av ein idémangel.^[34][41] Stevens viser òg til manglande individualitet, og skildrar Sun Structures som ein talentfullt, men ansiktslaust utgjeving.^[38]