Symfoni nr. 3 av Haydn

Symfoni nr. 3 i G-dur, Hoboken I/3, av Joseph Haydn vart skriven mellom 1760 og 1762.

Symfoni nr. 3 i G-dur

H. I/3 Symfoni av Joseph Haydn
Sjanger	Symfoni
Periode	Klassisismen
Komponert	1760-1762
Typisk lengd	16:45
Satsar/akter	4
Toneart	G-dur

Han er skriven for to oboar, fagott, to valthorn, strykarar og continuo.^[1] Han var ein av dei første symfoniane som hadde fire satsar:

1. Allegro, 3/4
2. Andante moderato i g-moll, 2/4
3. Menuett og trio, 3/4
4. Allegro, alla breve

Blåseinstrumenta er ikkje med i den langsame satsen^[2]

Menuetten er i seg sjølv ein kanon, mellom høgare og lågare stemmer i eit intervall over ein enkelt takt. Haydn skulle seinare skrive ein liknande kanon i menuetten i hans 23. symfoni og liknande kanonar vart seinare skrivne i G-dur-menuettar av Michael Haydn og Mozart.^[3] Enno seinare utvikla Haydn sjølv denne teknikken til «Kanonar i toneregister» i menuetten i Trauer-symfonien hans og «Heksemenuetten» i hans Strykekvartett i d-moll frå Op. 76.

Finalen er òg kontrapunktisk. Det er ein fuge med to tema som òg inneheld element frå sonateforma.^[3]