Termisk verkningsgrad

Termisk verkningsgrad vert definert som tilhøvet mellom energien (termodynamisk arbeid) som vert utvunnen (overført til mekanisk arbeid) frå eit termodynamisk system og tilført varmestraumen (Q) til systemet^[1]:

${\displaystyle \eta ={\frac {W}{Q}}}$.

Den øvre grensa for termisk verkningsgrad (som ikkje kan overstigast), Carnotverkningsgraden, er ^[1]

${\displaystyle \eta _{c}=1-{\frac {T_{n}}{T_{h}}}}$,

der T_n er den lågaste og T_h er den høgaste temperaturen (uttrykt i Kelvin) i prosessen. Maksimalverkningsgraden avheng difor av temperaturendringa i systemet.