bikkje

Norsk

Substantiv

bikkje m eller f (bokmål), f (nynorsk), c (riksmål)

1. hund, kjøter

Etymologi

Fra norrønt bikkja. Kognat med engelsk bitch

Uttale

Dette ordet har ikke fått spesifisert noen uttale. Hvis du er fortrolig med IPA, kan du legge den til.

Dette ordet mangler en lydfil med uttalen av ordet. Hvis du har en mikrofon, kan du spille inn uttalen og laste den opp.

Grammatikk

Bøyning (regelrett)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
ei bikkje	bikkja	bikkjer	bikkjene	(bokmål/nynorsk)
bikkje	bikkjen	bikkjer	bikkjene	(bokmål)
bikkje	bikkja	bikkjer	bikkjene	(bokmål/riksmål)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Avledede termer

bikkjekaldt, bikkjeslagsmål, fillebikkje, gneldrebikkje

Oversettelser

hund — se hund

Referanser

• «bikkje» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
• «bikkje» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.