flagg

Norsk

Wikipedia på bokmål: flagg og Wikipedia på nynorsk: flagg – leksikonoppføringer

Substantiv

flagg n (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. Et tøystykke med en farge- og mønsterkombinasjon som gir en bestemt mening; symbol for en nasjon, geografisk region, organisasjon eller lignende.
2. (edb) En variabel eller et minneområde som lagrer en sann-eller-usann verdi, eventuelt en ja-eller-nei-verdi. Typisk en variabel som registrerer om en bestemt hendelse har inntruffet eller ikke.

Etymologi

Fra nedertysk

Uttale

Dette ordet har ikke fått spesifisert noen uttale. Hvis du er fortrolig med IPA, kan du legge den til.

Dette ordet mangler en lydfil med uttalen av ordet. Hvis du har en mikrofon, kan du spille inn uttalen og laste den opp.

Grammatikk

Bøyning (regelrett substantiv intetkjønn)
Entall		Flertall		‌
Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
flagg	flagget	flagg	flaggene	(bokmål/riksmål)
flagg	flagget	flagg	flagga	(bokmål)
eit flagg	flagget	flagg	flagga	(nynorsk)
For genitiv av substantiv, se eieform.

Oversettelser

nasjonalsymbol

afrikaans: vlag af(af) albansk: flamur sq(sq) armensk: դրոշ hy(hy) (droš) bulgarsk: флаг bg(bg) (flag) m dansk: flag da(da) n engelsk: flag en(en), banner en(en) estisk: lipp et(et) finsk: lippu fi(fi) fransk: drapeau fr(fr) m georgisk: დროშა ka(ka) (droša) gresk: σημαία el(el) (simaía) f italiensk: bandiera it(it) f katalansk: bandera ca(ca) f latvisk: karogs lv(lv) m litauisk: vėliava lt(lt) f

nederlandsk: vlag nl(nl) mf polsk: flaga pl(pl) f portugisisk: bandeira pt(pt) f rumensk: drapel ro(ro) n, steag ro(ro) n russisk: флаг ru(ru) (flag) m, знамя ru(ru) (známja) n, стяг ru(ru) (stjag) m serbokroatisk: zastava sh(sh) f, застава sh(sh) f slovakisk: vlajka sk(sk) f slovensk: zastava sl(sl) f spansk: bandera es(es) f svensk: flagga sv(sv) c tsjekkisk: vlajka cs(cs) f tyrkisk: bayrak tr(tr) tysk: Flagge de(de) f, Fahne de(de) f ukrainsk: прапор uk(uk) (prápor) m ungarsk: zászló hu(hu)

Verb

flagg (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. bøyningsform av flagge