heil

Norsk

Adjektiv

heil (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. Som en helhet, ikke oppdelt.

   Eg har vore i Spania i eit heilt år.

   Eg åt heile kaka.

Andre former

• hel

Etymologi

Fra norrønt heill

Uttale

(Nord-Trøndelag) IPA: ['hɛɪl]

Dette ordet mangler en lydfil med uttalen av ordet. Hvis du har en mikrofon, kan du spille inn uttalen og laste den opp.

Grammatikk

Samsvarsbøying (regelrett)
Ubestemt				Bestemt
Entall			Flertall
Hankjønn	Hunkjønn	Intetkjønn
heil	heil	heilt	heile	heile	(bokmål/nynorsk)

Avledede termer

• heilt

Omsetjingar

ikkje delt

engelsk: entire en(en), whole en(en), full en(en)

spansk: entero es(es) svensk: hel sv(sv)