mann
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
- Se også: Mann
Norsk
Substantiv
mann m (bokmål/nynorsk), c (riksmål)
- (vaksen) person av hankjønn
- gift mann
- Hils på mannen min!
- (utellelig) person som er med i eit lag
- Vi var fire mann på flyttebilen.
- personar i faste uttrykk og samansetjingar, t.d. formann
Uttale
(Østnorsk) IPA: ['mɑn]
(Nord-Trøndelag) IPA: ['mɑɲ]
Synonymer
Faste uttrykk
- mannen i gata
Avleia termar
- banemann
- forretningsmann
- handelsmann
- manndatter
- manndom
- manndomsprøve
- mannebein/manneben
- mannekropp
- mannelukt
- mannemann
- mannhaftighet
- mannsbastion
- mannsdominert
- mannsgris
- mannshøyde
- mannsling
- mannsoppdekning
- mannsrolle
- mannssamfunn
- mannssjåvinist
- mannsstemme
- stuntmann
Grammatikk
Ref: Norsk ordbank
Omsetjingar
vaksen person av hankjønn
gift mann
person i eit lag
i faste uttrykk/samansetjingar
- Omsetjingane nedanfor bør bli sjekka og satt under riktig tydning (Hjelp)
Referanser
- «mann» i nettutgaven av Bokmålsordboka / Nynorskordboka.
- «mann» i Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads