omsetje

Norsk

Verb

omsetje (nynorsk)

1. å tolke eller gjengi meningen i en tekst på et annet språk, som regel skriftlig

Andre former

• oversette (bokmål/riksmål)
• omsette (nynorsk)

Grammatikk

Bøyning (uregelrett)
Infinitiv	Presens	Preteritum	Perfektum	Imperativ	Presens partisipp	Passiv	‌
å omsetje	omset	omsette	har omsett	omset, omsetje	omsetjande	omsetjast	(nynorsk)

Avledede termer

• omsetjing

Oversettelser

å tolke eller gjengi meningen i en tekst

engelsk: translate en(en) fransk: traduire fr(fr) gresk: μεταφράζω el(el)

spansk: traducir es(es) svensk: översätta sv(sv) tysk: übersetzen de(de)

Verb 2

omsetje (nynorsk)

1. Bytte inn varer eller tjenester i andre verdier, gjerne penger.

Andre former

• omsette (bokmål/riksmål/nynorsk)

Grammatikk

Bøyning (uregelrett)
Infinitiv	Presens	Preteritum	Perfektum	Imperativ	Presens partisipp	Passiv	‌
å omsetje	omset	omsette	har omsett	omset, omsetje	omsetjande	omsetjast	(nynorsk)

Avledede termer

• omsetjing

Oversettelser

bytte inn varer og tjenester i verdier/penger

fransk: commercer fr(fr)