transitiv

Norsk

Adjektiv

transitiv (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. (grammatikk) om et verb som trenger ett eller flere objekt.

   Jeg overhørte samtalen. «Overhører» er her et transitivt verb: det kan ikke stå uten objekt.

   Jeg sover. «Sover» er her et intransitivt verb; det kan ikke ta noe objekt.

Etymologi

Fra latin transitivus < transitus < trans («over») + itus < eō («jeg går»).

Uttale

Dette ordet har ikke fått spesifisert noen uttale. Hvis du er fortrolig med IPA, kan du legge den til.

Dette ordet mangler en lydfil med uttalen av ordet. Hvis du har en mikrofon, kan du spille inn uttalen og laste den opp.

Grammatikk

Samsvarsbøying (regelrett)
Ubestemt				Bestemt
Entall			Flertall
Hankjønn	Hunkjønn	Intetkjønn
transitiv	transitiv	transitivt	transitive	transitive	(bokmål/riksmål/nynorsk)

Antonymer

• intransitiv

Oversettelser

i grammatikk: om et verb som tar objekt

albansk: kalimtar sq(sq) arabisk: متعدٍ ar(ar) (muta`addin) dansk: Legg til denne oversettelsen hvis du kan (hjelp) da esperanto: transitiva eo(eo) engelsk: transitive en(en) fransk: transitif fr(fr) m galisisk: transitivo gl(gl) italiensk: transitivo it(it) m japansk: 他動 ja(ja) (たどう, tadō) katalansk: transitiu ca(ca) mandarin: 及物 cmn(cmn) (jíwù) kroatisk: prijélazan hr(hr)

nederlandsk: overgankelijk nl(nl), transitief nl(nl) polsk: przechodni pl(pl) portugisisk: transitivo pt(pt) m rumensk: tranzitiv ro(ro) russisk: переходный ru(ru) (perexódnyj) spansk: transitivo es(es) m tyrkisk: geçişli tr(tr) tysk: transitiv de(de) svensk: transitiv sv(sv) ukrainsk: перехідний uk(uk), перехідне дієслово uk(uk), форма перехідного дієслова uk(uk) volapük: loveädik vo(vo)