Antiòc Ièr

Antiòc Ièr Sôtêr (en grèc ancian: Ἀντίoχoς ο Σωτήρ, Antiochos Sôter, « Antiòc lo salvador»), nascut vèrs 325 avC e mòrt en 261 abC) foguèt rei de l'Empèri seleucida de 281 avC a sa mòrt. Succediguèt a son paire Seleuc Ièr, lo fondador de la dinastia, e fuguèt seguit per Antiòc II.

Antiòc Ièr
Tetradracme d'Antiòc Ièr
Tetradracme d'Antiòc Ièr
Biografia
Naissença	vèrs 324 o 323 abC
N. a
Decès	261 abC
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País:	Empèri Seleucida
Epòca:	Antiquitat
Règne:	281 abC a 261 abC
Davancièr:	Seleuc Ièr
Successor:	Antiòc II

Règne

En 292 abC, Antiòc coregís amb son paire Seleuc Ièr e es nomenat vice-rei dels territòris seleucidas de Mesopotamia e d'Iran. Ven rei en setembre de 281 abC, après l'assassinat de son paire^[1].

Lèu, la guèrra esclatèt amb lo vesin egipcian Ptolemèu II e durèt de 280 a 279. Lo conflicte acabat, un novèl dangièr arribèt del nòrd amb l'invasion d'Asia menora per los galatas en 278. Los cèltas, batuts per Antiòc foguèron installats en Galatia. De 274 a 271, la guèrra amb Ptolemèu II reprenguèt^[1].