Empèri seleucida
From Wikipedia, the free encyclopedia
L'Empèri seleucida es un estat ellenistic fondat per Selèuc Ièr e eissit de las conquistas d'Alexandre lo Grand, qu'existiguèt de 312 abC a 63 abC. S'espandissèt, a son maximum, sus Mesopotamia, Siria, Asia menora e lo mond iranian.
|
Empèri seleucida | |
|---|---|
 | |
| L'Empèri seleucida | |
| Caracteristicas | |
| Region: | Orient Mejan, Iran |
| Epòca: | 312 abC-63 abC |
| Capitala: | Seleucia, puèi Antiòquia |
Selèuc Ièr e la fondacion de l'empèri
La mòrt d'Alexandre lo Grand en -323 menèt a una guèrra de succession entre sos generals d'origina macedonians, sonats los diadòcs. Lo diadòc Selèuc Ièr arribèt en -312 a establir son poder a Babilònia, en Mesopotamia e lèu poguèt s'apoderar Mèdia e Susiana[1].
En -303, aviá pres lo contraròtle de la part orientala de l'empèri d'Alexandre, dusqua l'Indus, que deguèt pasmens daissar a Chandragupta Maurya[1]. En -301, aliat a Lisimac desfaguèt Antigòn lo Bòrni en Asia menora, e recebèt Siria per prètz de la victòria. En -305 fondèt la capitala de Seleucia en Mesopotamia, mas tanlèu -300, la transportèt a Antiòquia en Siria. A partir d'aquest moment, lo centre del poder seleucida s'alunhèt d'Iran e dels territòris orientals de l'empèri[1]. En -305, la desintegracion de l'estat d'Alexandre lo Grand es complèta. Selèuc Ièr pren lo títol de rei, parièr que lo lagida Ptolemèu Ièr en Egipte[2].
Dinastia
Los emperaires seleucidas son:
- Selèuc Ièr (305-281)
- Antiòc Ièr (281-261)
- Antiòc II (261-246)
- Selèuc II (246-225)
- Selèuc III (225-223/222)
- Antiòc III (222-187)
- Selèuc IV (187-175)
- Antiòc IV (175-164)
- Antiòc V (164-162)
- Demètri Ièr (162-150)
- Alexandre Balas (150-145)
- Antiòc VI (145-143/142)
- Demètri II (145-139/138)
- Diodòt Trifon (142-138)
- Antiòc VII (139/138-139)
- .....
- Antiòc VIII (125-96)
- Selèuc VI (96-94)
- Demètri III (98-87)
Referéncias
Fonts
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.