Aumelaç

Omelàs^[2][3] o Omelars^[4] (Aumelas en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Erau e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Vilatge d'Occitània

Aumelaç Aumelas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Castèl d'Aumelaç
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 36′ 14″ N, 3° 35′ 57″ E
Superfícia	58,26 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	341 m 180 m 64 m
Geografia politica
País	Lengadòc
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 34	Erau
Arrondiment 342	Lodeva
Canton 3414	Ginhac
Intercom 243400694	CC de la Vau d'Erau
Cònsol	Ronny Poncé (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	529 ab. Evolucion de la populacion 546 ab.
Densitat	8,7 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	omelassenc, omelasdenca, omeladés, omeladesa[1]
Còde postal	34230
Còde INSEE	34016

Lo nom dels abitants es omelassenc -enca o omeladés -esa e son escaissats los copagarrolhas o los manjamèrles.^[5]

Geografia

I a pas o pas mai de vilatge d'Omelàs, que garda çaquelà un castèl arroïnat e una glèisa sus un morre. La comuna es au Mas d'Arnaud. Cabrials, en situacion periferica au sud-oèst de la comuna, es un vilatge relativament important. Las construccions recentas son mai que mai a Cabrials e encara mai au Mas d'Arnaud. Lo Cardonet es abandonat (una glèisa romanica sola).

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Omelàs

Las fòrmas ancianas son : castello quem vocant Omelares [legir : -ates] de Guidone, cap a 1036, castro quod vocant Emellaz, castrum d'Omellaz, de Omellaz en 1068 (?), ad Omellaz en 1113, castellum d'Omelas en 1114, ecclesia S. Salvatoris de Omelaz en 1114, in Omelaz, parochia S. Marie de Omelaz en 1118, domino de Omellacio, Guillelmo de Omellatis en 1122, Guilelmi de Omelaz en 1137, Willelmus de Omellacio en 1138, Guillelm d'Omellas en 1148, castro de Omellas en 1194, in cauceni de Omellaz en 1199, terminio de Homelaz, al sègle XII, castri et terre de Omelacio en 1272, de Omelacio, de Beatâ Mariâ-de-Omelacio en 1323, vicecomitatibus Omeladesii et Carladesii en 1352, de Homelatio en 1361, la baronie de Homelas, d'Omelau, cap a 1370, la ville et baronnie de Montpellier et Homelas en 1484, Aumelas en 1571, 1590, 1622, 1643, 1708, 1740-60, Omelas en 1740-60, Homelas en 1770-72 (mapa de Cassini)^[6].

Segon Dauzat, Omelàs vendriá dau greco-latin amygdala, « amètla », amb lo sufixe -aris, per un sens ipotetic « los ametlièrs »^[7] Sens del nom segon Ernèst Negre: "luèc plantat d'olmes"^[8]. L'etimologia prepausada per Frank R. Hamlin es mai versemblable (que dins la garriga creisson pas los olmes): domeni galloroman, sobrenom latin Homullus mai sufixe prelatin [gallic] -atis^[6]. Vejatz tanben https://www.etudesheraultaises.fr/wp-content/uploads/1985-3-3-le-nom-de-lieu-aumelas.pdf

Cabrials

Las fòrmas ancianas son : villa Caprelis en 990, villa que vocatur Cabrils en 1094, apud Cabrils en 1134, terminio de Cabrils en 1137, ad Kabrils en 1138, villam de Caprillis en 1199, villa de Caprilis, al sègle XII, capellam S. Petri de Caprilis en 1201, de Caprilis en 1351, de Cabrilis en 1361, Cabrialz en 1571, vicaire de Cabrialz au Causse d'Aumellas en 1636, Cabrials en 1643, 1708, Cabinals en 1740-60, Cabrials en 1770-72 (mapa de Cassini). Cabrials ven de l'ancian occitan cabril, vengut posteriorament cabrial, que deviá significar « luòc d'elevatge o pastenc de cabras » ^[9].

Cardonet

Las fòrmas ancianas son : capellanus de Cardoneto en 1153, villam de Cardoneto en 1199, de Cardoneto en 1323, de Cardonneto en 1361, viccaire de Cardonnet en 1571, Cardonnel en 1622, S. Martin de Cardoñets en 1708, p[aroi]sse de Cardonnet en 1740-60, Cardonnet en 1770-72 (mapa de Cassini). Cardonet ven de l'occitan cardon, amb lo sufixe collectiu -et; lo sens es : « luòc plantat de cardons », mai versemblablament dipsacus fullonem, que servissiá per lo cardatge de la lana, que dipsacus silvestris^[10].

Fòrmas ancianas tiradas dau diccionari topografic d'Eugène Thomas

• Omelàs - Omelares castellum en 1036; Villa Amellan en 1126; Amelaz en 1148; De Amenlario en 1166; Omellacium, Omellatium, Omelacium, Omelassium, de Omellatis als sègles XII e XIII; Omellas, Omelaz, Omelas, Aumelaz als sègles XII e XIII; Omelas (occitan) en 1287^[11]; Homelas en 1512^[12] Valdras et Homelas en 1518; Aumelas en 1570^[13]; Aumellas en 1649; Aumelas en 1688^[14].

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Foguèt durant l'Edat Mejana lo centre d'una baroniá e puèi del viscomtat d'Aumeladés^[5], possession dels Guilhèms de Montpelhièr, puèi dels reis de Malhòrca.

Las comunas de Cabrials e dau Cardonet li foguèron restacadas dins las annadas 1790-1794 ^[15].

Administracion

Lista dels cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai de 2020	2026	Ronny Poncé		quadre comerciau
març de 2008	2020	Michel Saintpierre	sense	agricultor
març de 1989	2008	Jean-Claude Poncé	divèrs esquèrra
1947	1989	Henri Cheule
1944	1947	François Saintpierre		President dau comitat locau de Liberacion
1933	1944	Émile Cheule		President de la delegacion especiala en 1942
	1933
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 507, totala: 523
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
						281	263	281
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
-	-	-	-	245	-	-	-	-
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
-	-	259	-	-	-	-	-	-
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
210	225	191	245	332	378	449	459	469 476
2009	2010
479 486	489 496
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 2018 la populacion èra de 529 abitants e la densitat èra de 9,08 ab/km².

Luòcs e monuments

• Castèl d'Aumelaç

Personalitats ligadas amb la comuna

• Ponç d'Aumelàs (sègles XIII e XIV), doctor de drech civil

Veire tanben

• Comunas d'Erau

Ligams extèrnes