Balmar

Balmar^{[1],[2],[3],[4]} (Balma en francés) es una comuna occitana de Lengadòc, del departament francés de la Nauta Garona, en region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Vila d'Occitània

Balmar Balma
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista aeriana de lotejaments al sud de Balmar.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 36′ 40″ N, 1° 29′ 58″ E
Superfícia	16,59 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	218 m 151 m 135 m
Geografia politica
País	Lengadòc
Parçan	Tolosan
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 31	Nauta Garona
Arrondiment 313	Tolosa
Canton 3143	Tolosa-10 (Tolosa-8 abans 2015)
Intercom 243100518	Tolosa Metropòli
Cònsol	Vincent Terrail-Novès (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	16 520 ab. Evolucion de la populacion 16 809 ab.
Densitat	899,88 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	Balmanais, Balmanaises (en francés)
Còde postal	31130
Còde INSEE	31044

Geografia

Aquela comuna es situada sus las ribas de l'Èrs Mòrt dins la banlèga èst de Tolosa.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de Balmar

	Sent Joan le Nòu	Montrabe
Tolosa		Le Pin de Balmar
	Quint e Fontsagrivas	Florenç

Accès

• Pel Periferic de Tolosa sortidas 15, 16 e 17.
• Pel Mètro de Tolosa estacion de Balmar-Gramont (Tisseòc)

Toponimia

Segon Dauzat, Balmar ven d'un mot prelatin balma, « trauc al pè d'un ròc, espeluga, cauna » ^[5], sense parlar d'un sufixe.
Segon Negre, Balmar ven d'un mot gallic balma, « cauna, espeluga », ambe'l sufixe romanic -ar o -an, dont la consonanta finala es pas mai prononciada. Lo sens seriá : « provesit d'una espeluga » ^[6].
Xavier Delamarre plaça lo mot balmā dins son diccionari dels noms de lòcs celtics, en precisant que sa celticitat e son etimologia son malseguras ^[7].

Istòria

• La vida coneguda de Balmar comencèt a l'Edat Mejana. Petit fèu qu'aparteniá, en partida, a l’avescat de Tolosa, fosquèc elevat en baroniá episcopala en 1279. Es doncas l’avesque qu'èra senhor e baron de Balmar. La baroniá de Balmar aviá dos consolats, lo del Pin e lo de Balmar. Les cònsols èran nomenats cada annada pel senhor evesque, le jorn de Totsants. Èran los intermediaris entre la noblesa, la granda borgesiá, les representants dels òrdres religiós d’una part, e le pòble del campèstre d’autra part.

• Le siu ròtle principal èra d'administrar les denièrs comunals, levar impòsts e talhas. Èran encargats dels camins, ponts e arbres que bordavan los camins. Asseguravan l’òrdre, la tranquillitat e las bonas mors e fasián respectar las proprietats e las culhidas.

• Pendent l'Ancian Regime, Balmar, dit tanben Balma-et-Saint-Martin, èra de la diocèsi civila de Tolosa, doncas de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa e de la senescauciá de Tolosa. La glèisa de Sant Martin de Beauville o de Las Bòrdas èra annèxa del Pin de Balmar; èra plan al sud del centre actual, dins lo quartièr de Las Bòrdas. En 1790, Balmar èra del canton de Tolosa; en l'an IX, passèc al canton de Tolosa-sud, en 1973, de Tolosa-8. La glèisa Sant Josèp se bastiguèc al sègle XIX ^[8], al centre de la comuna.

• Abans la Revolucion Francesa, la populacion de Balmar se compausava subretot de familhas d’agricultors. Un petit nombre d'artesans demorava a Las Bordas.

• La baroniá episcopala de Balmar fosquèc venduda al marqués Guilhèm de Castelpers le 17 de novembre de 1770.

• La comuna de Balmar fosquèc creada per un decret de l’Assemblada Constituenta de 1789 le 1èr de decembre de 1790, ocupava, mai que mai, le territòri del consolat de Balmar. Le primièr cònsol de la novèla comuna fosquèc Henri Lassalle-Preserville.

• Al sègle XIX e fins a la Granda Guèrra, la comuna construsiguèc les sius camins, le siu ostal de vila, sa pòsta, una glèisa al centre de son territòri e tornèc bastir gaireben tota la glèisa de Sent Martin de Bovila.

• Fosquèc solament dins le segond mitan del sègle XX que Balmar, de vilatge rural, venguèc vila residenciala. Sa populacion passèc de 1724 abitants en 1954 a 6530 en 1970 amb las primièras construccions d'ostals individuals. Le primièr lotejament data de 1956, le Claus Sent Pèire. Institucions militaras e entrepresas s’installèron.

Administracion

Lista dels cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2014	(2026)	Vincent Terrail-Novès	UMP, LR puèi divèrs centre	gerent d'un establiment medicosocial, quinesiterapeuta, conselhièr regional (2015-21)
junh de 1995	2014	Alain Fillola	PS	cap d'entrepresa, conselhièr general de Tolosa-8 (2001-2015)
març de 1971	1995	Eugène Bonnet	RPR	conselhièr general, senator
1947	1971	Georges Pradel
	1947
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

• Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Tolosa-8; es ara del canton de Tolosa-10.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 14929, totala: 15326
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
546	544	603	635	790	802	785	863	883
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
840	835	795	797	877	893	944	916	965
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
913	909	886	821	868	937	966	1 276	1 724
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
2 890	4 276	7 127	8 117	9 506	11 944	12 793	12 946	12 951 13 203
2009	2010
13 284 13 592	13 474 13 832
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 2018 la populacion èra de 16520 abitants e la densitat èra de 995,78 ab/km².

Lòcs e monuments

Monuments

• 
• 
• 
• 
• 

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

• Comunas de la Nauta Garona

Ligams extèrnes

• site de la vila de Balmar
• Balmar sul site de l'IGN