Camors (Loron)

Camors (en francés, oficiaument, Camous) qu’ei ua anciana comuna occitana, en Loron, fusionada en 1806 dens era comuna d’Anèra e Camors. De non pas con·hóner dab Camors (Vath d’Aura).

Pels articles omonims, vejatz Camors (omonimia).

Administrativament qu'èra dens eth canton de Bordèras (uei Bordèras de Loron) e eth districte de La Barta, puish eth arrondiment de Banhèras, deth departament deus Hauts Pirenèus.

Toponimia

Era prononciacion qu'ei [ka'mous] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : de Camorcio, en latin, en 1387, Camours en 1767^[1].

Segon Dauzat, per Camors (canton d'Àrreu) , eths Camós que son vilatges situats en arriba de flume; eth mot camó que representa un terren fertile, près deth gave (Palay); cf eth « ancian provençau » cambon^[2].

R. Aymard que pensa era prumèra atestacion hornida per Lejosne, De capite Montis correspón ath site e qu'explica per « som deth mont » ^[1].

Segon Miquèu Grosclaude, era citacion de Lejosne qu'ei probablament ua faussa atestacion. Eths noms de tipe Camous, Cambon, Chambon, « terren fertile près d'ua aiga » que son explicats per eth gallic cambo (corba de flume). Que cau corregir aquera explicacion :

• Camors (Loron) ei pas briga sus ua aiga. Que'n es atau de plan de cambons lengadocians o camons gascons. Donc eth sens de « terren fertile » convien, mes pas totjorn près d'ua aiga;
• era finau -rs (redusida sovent a -s) qu'ei constanta; -s ei pas ua marca deth plurau. A partir dera fòrma de Camorcio, Grosclaude que tempta un Camon + nom d'òmi Orsius, mes que considèra era finau escura^[1].