Dàvid

Segon la Bíblia, Dàvid (en ebrèu: דוד בן-ישי David ben Yishay) foguèt lo rei mai grand d'Israèl. Durant son règne lo pòble jusieu arribèt a son apogèu cultural amb una bèla esplendor. Foguèt rei de Judà durant sèt ans e sièis meses e rei d'Israèl durant trenta-tres ans.

Dàvid Rei d'Israèl
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Dàvid tenent la tèsta de Goliat illustrat per Carravaggio (1606-1607) Musèu d'istòria de l'art de Viena
Naissença
N. a
Decès
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
Paire	Jessè
Maire	Pas nomenada dins la Bíblia mas identificada pel Talmud coma Nitzevet, filha de Adael
Conjunt(s)	Mikhal Achinoam Abigail Maaca Haggith Abithal Égla Bethsabée
Descendéncia	Amnon Kileab Absalom Adonias Schephathia Jithream Salomon Filha: Tamar
Dinastia	Reialme de Juda Ostal de Dàvid
Predecessor	Samuèl profèta e Jutge d'Israèl
Successor	Ishboshet - Dàvid

Biografia

Dàvid contra Goliat

David lucha contra Goliat (dins lo Breviari de Martí)

Qualque temps aprèp, son paire Jessè lo mandèt quèrre l'armada israelita pr'amor d'aver de nòvas de sos ainats Eliab, Abinadab e Chimà. Quand arribèt a l'endrech ont s'èra debanada la batalha, se trobèt confrontat a un gigant filistèu que li disián Goliat e qu'èra a esperar un adversari que que degun voliá pas luchar contra el.

Malgrat sa manca d'experiéncia dins lo combat e son temps jove, Dàvid se decidiguèt a acarar lo gigant. Demandèt la permission al rei d'Israèl, Saül, per luchar e faguèt una pregària a Dieu. Lo rei li aviá donat l'autorizacion aprèp que lo jovent aguèsse explicat qu'aviá tuat un leon e un ors amb sa fonda quand las bèstias avián atacat son ramat. Vestiguèron Dàvid amb una armadura pasmens aquesta èra tròp pesuga e l'empachar de se mòure coma o desirava, se la tirèt e se n'anèt al combat sens cap de proteccion. Agantèt cinc calhaus d'un torrent vesin e s'aprestèt a combatre son unica arma, sa fonda, dins la man.

Goliat se trufèt de Dàvid qu'èra fòrça jove, rossèl e qu'aviá una corpuléncia flaca. Lo pastor botèt un calhau dins la fonda e tirèt sus Goliat. La pèira se clavelèt al bèl mitan del front del gigant, que tombèt al sòl. Dàvid correguèt cap a Goliat, li prenguèt l'espasa e amb l'arma li talhèt lo cap. Los filistèus fugiguèron espantats. L'armada de Saül los perseguiguèt e los anequeliguèron.

Per guerdonar lo jove eròi, lo rei d'Israèl decidiguèt de donar una carga nauta a Dàvid dins son armada e se fasiá acompanhar de contunh per el. Lo filh de Saül, Jonatan demorèt estrambordat pel coratge de Dàvid, tant que se ditz que l'aimava coma se meteis (1Sam, 18:3).