Dèlta fluvial

Un dèlta es un tipe de boca qu'una aiga pòt presentar al luòc ont se trai dins un ocean, una mar o un estanh.

Pels articles omonims, vejatz Dèlta (omonimia).

Dins de condicions ligadas a la turbuléncia de la mar e a la quantitat de sediment carrejats pel riu, se pòt formar un amàs de fons. Aquel dividissent lo riu en divèrses braces que lor traçat amb la còsta es sovent triangular, semblant a la letra grèga Δ (Dèlta). La primièra division del riu a la dintrada del dèlta se nomena l'apèx.

L'activitat alluvionària intensa condutz la forma pròpria del dèlta a cambiar segon lo temps.

Existís dos grands tipes de dèlta : de tipe Gilbert, e marins. Lo dèlta de tipe Gilbert es pus corrent e pus simple. Possedís un ventalh ribassut e de depaus sedimentaris basals, frontals e suls sucs. Los dèltas marins son pus complèxes dins lor arquitectura, perque possedisson una partida deltaïca aeriana e una autra sosmarina.

Un dèlta fòrça conegut es aquel format per Nil quand s'escampa dins la mar Mediterranèa per dos braces : lo de Damieta e lo de Roseta.

Ecologia dels dèltas

Coma los estuaris, los dèltas constituisson d'ecosistèmas particulars. l'engorgament fangós e la mescla d'aigas de densitat, salinitat, temperaturas e turbiditat diferentas i crèan de condicions e abitats unics, expleitats per qualques espècias pendent tot o partida de lor cicle de la vida.

Ecotoxicologia

Ont lo corrent alentís e segon los fenomèns de bioconcentracion e de sedimentacion, de «pòchas» de sediments polluits pòdon aparéisser, mai o mens renduts al moment de las tempèstas, dels curatges e dels aigats sasonièrs, o quand se pesca amb lo chalut. Lo projècte « CAROL » (Camarga Ròse Lengadòc) mostrèt la preséncia ^[1] de pòchas de sediments fòrça radioactius al drech de l’embocadura del Grand Ròse, contaminats per de Cèsi 137, fixat suls sediments.