Francés Vairon

Francés Vairon (prononciat /franˈses bajˈrun̪/; en francés: François Bayrou [fʁɑ̃swa bajʁu]; Bordèras, Bearn, 25 de mai de 1951) qu'ei un òme d'Estat occitan de nacionalitat francesa, primèr ministre de França despuish lo 13 de deceme de 2024.^[2]

Francés Vairon
François Bayrou en 2025.
Foncions
Ministre d'Estat, Garda dels Sagèls, ministre de la Justícia
17 de mai – 19 de junh de 2017
President	Emmanuel Macron
Primièr ministre	Édouard Philippe
Predecessor	Jean-Jacques Urvoas
Cònsol màger de Pau
En foncion dempuèi lo 4 d'abril de 2014
Élection	30 de març de 2014
Predecessor	Martine Lignières-Cassou
President del MoDem
En foncion dempuèi lo 2 de decembre de 2007
Reeleccion	12 de decembre de 2010 16 de genièr de 2014
Predecessor	creacion deu partit
Deputat des Pirenèus Atlantics
19 de junh de 2002 – 17 de junh de 2012
Élection	16 de junh de 2002
Reeleccion	17 de junh de 2007
Predecessor	Pierre Menjucq
Successor	Nathalie Chabanne
12 de junh de 1997 – 21 de decembre de 1999
Élection	1èr de junh de 1997
Predecessor	Pierre Laguilhon
Successor	Pierre Menjucq
23 de junh de 1988 – 1èr de mai de 1993
Élection	12 de junh de 1988
Reeleccion	28 de març de 1993
Predecessor	creacion de la circonscripcion
Successor	Pierre Laguilhon
Deputat europèu
20 de julhet de 1999 – 20 de junh de 2002
Élection	13 de junh de 1999
Legislatura	5
Grop politic	PPE
President de l'UDF
17 de setembre de 1998 – 30 de novembre de 2007
Élection	17 de setembre de 1998
Predecessor	François Léotard
Successor	'cap
Ministre de l'Educacion nacionala]][1]
30 de març de 1993 – 2 de junh de 1997
President	François Mitterrand Jacques Chirac
Predecessor	Jack Lang (Educacion nacionale) François Fillon (Ensenhament superior e Recerca)
Successor	Claude Allègre
President del conselh general dels Pirenèus Atlantics
2 d'abril de 1992 – 23 de març de 2001
Élection	29 de març de 1992
Predecessor	Henri Grenet
Successor	Jean-Jacques Lasserre
Deputat dels Pirenèus Atlantics
2 d'abril de 1986 – 14 de mai de 1988
Élection	16 de març de 1986
Legislatura	VIII
Conselhièr general dels Pirenèus Atlantics
26 de març de 1982 – 21 de març de 2008
Predecessor	Yves Urieta
Successor	André Arribes
Biografia
Nom de naissença	François René Jean Lucien Bayrou
Luòc de naissença	Bordèras (Bearn) (França)
Partit politic	UDF-CDS, UDF-FD, UDF, MoDem
Diplomat de	Universitat Bordèu Montanha
Profession	Professor agrejat de letras classicas
Religion	Catolicisme
modificar

Professor agregat de letras classicas, qu'estó deputat deus Pirenèus Atlantics entre 1986 e 2012, president deu Conselh Departamental deus Pirenèus Atlantics de 1992 a 2001, deputat europèu de 1999 a 2002, e cònsol màger de Pau despuish 2014. Qu'ei tanben l'actuau president deu MoDem, e autescòps president de l'Union per la Democracia Francesa (UDF).

A l'eleccion presidenciau de 2007, qu'èra candidat, mes n'estó eliminat au primèr torn, en estar arribat totun a la tresau posicion dab 18,57 % de las votz. Arrond d'aquerò que transformè lo son partit, l'UDF, en un partit centrista navèth e alargat aperat lo Movement Democrata.

Estacat au Bearn qu'ei l'autor d'ua biografia deu Noste Enric, que parla occitan dens la soa varietat bearnesa e que s'ei exprimit mei d'un còp en favor deu desvolopament de la lenga occitana.

Foncions

• 30 de març de 1993–11 de mai de 1995: ministre de l'Educacion Nacionala
• 18 de mai de 1995–7 de noveme de 1995: ministre de l'Educacion nacionala, de l'Ensenhament Superior, de la Recèrca e de l'Insercion Professionala
• 07 de noveme de 1995–2 de junh de1997: ministre de l'Educacion Nacionala, de l'Ensenhament Superior e de la Recèrca.
• 17 de mai de 2017–19 de junh de 2017: ministre d'Estat, garda dels Sagèls, ministre de la Justícia.

Citacions

«

Qu'ei finit lo temps de la vergonha, e que comença lo temps de la fiertat. Qu'èm Occitans, Bearnés e Bigordans, e Catalans, e Bretons, e Bascos, pr'amor qu'i a Bascos tanben. E qu'avem l'intencion de continuar a parla la lenga nòst[r]a, qu'ei la nòsta lenga. E qu'avem tanben a la transmetre, a la baga, aus dròlles qui son aquí. Mon país, Tolosa.[3]

»

Òbras istoriograficas

• Le roi libre, Flammarion, París, 1994. (ISBN 2-08-066821-8)
• Henri IV raconté par François Bayrou, Perrin jeunesse, París, 1998. (ISBN 2-262-01301-2)
• Ils portaient l'écharpe blanche : l'aventure des premiers réformés, des Guerres de religion à l'édit de Nantes, de la Révocation à la Révolution, Grasset, París, 1998. (ISBN 2-246-55981-2)