La Montjòia

Toponimia

La prononciacion es [lamun'jɔjɔ] (dobte). Las fòrmas ancianas que son : villam Montis Gaudii, en latin, en 1287, Montjoye en 1307-1317, locus de Montjouc en 1341, locus Montis Gaudii, en latin, en 1342, locus de Montjoy en 1348, de loco Montjoye en 1359, La Montjoya en 1401^[1].
Segon Dauzat, damb l'article la, lo nom que representa l'« ancian provençau » montjoia, « pilòt de pèiras sus ua tuca per tant d'ensenhar lo camin » ^[2].
Negre (citat per Bénédicte Boyrie-Fénié) que tròba dens lo PDPF (Petit Dictionnaire Provençal-Français o « petit Levy ») lo sens de « pau indicator », crit de guèrra »; qu'ajusta los sens probables, presents dens lo francés montjoie : « mòta qui sèrv d'observatòri (per espiar), pilòt de pèiras o edicule entà ensenhar lo camin, o per gardar lo brembèr »; Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, qu'escriu la medisha causa^[1].
Bénédicte Boyrie-Fénié que sosteng las definicions deus autors precedents, puish que horneish informacions. L'article qu'es la pròva d'un nom fixat après lo sègle X, concretament La Montjòia es ua bastida que Felip lo Bèth fondèc en pariatge damb A. de Durfòrt e l'abadia de Clairac. Qu'es situada a 3 km de la Peirinha « camin peirat », anciana via romana que los romius qui anavan deu Puèi a Compostela prenguèvan en passant per Agen. Entre lo patrimòni istoric de la vila, que i a un reliquiari de Sent Loís^[1].
Burgan e Lafon que bremban los articles d'Anne Lombard-Jourdan de la Nouvelle Revue d'Onomastique, 1990, p. 281-282 e 1993, p. 159-180. Cap a la fin deu sègle Xau, un montjoie que designava pitèrs situats près de lòcs sents; lo nom es atestat Mons Gaudii en 997. S'aplicava mèi que mèi au tumulús on Sant Danís seré estat escapitat. La tuca èra lo punt de recampament de las tropas reialas abans un combat, en cridant « Montjoie-Saint-Denis ! ». Èra donc lo crit de guèrra deus cavalièrs francés. L'etimologia qu'es un compausat germanic, format de Mund, « apara ! », a l'imperatiu, e de Gau/Gawi, « país, territòri ». Que seré a l'origina ua crida a un protector deu territòri deus francs, çò qu'explica lo sens de crit de guèrra. Foneticament, lo passatge de *mundgawi a montjoie qu'es regular en francés e lo nom qu'estó latinizat en montem gaudii e cristianizat per lo ligam a Sent Danís. Lo toponime que s'espandí suus camins de pelegrinatge e prengó lo sens de « montet qui sèrv d'observatòri », de « pilòts de pèira o d'edicule per ensenhar lo camin o gardar ua membrança » e quitament de « quantitat, abonde » ^[3].

Remove ads

Istòria

La Montjòia de Sant Loís es ua bastida que Felip lo Bèth fondèc suu territòri de La Planha, arrond de l’annexion d’Agenés a França, en pariatge damb A. de Durfòrt e l'abadia de Clairac^[1].

Au s. XIX, La Montjòia es ua parròquia damb annèxas a Daubesa e La Planha.^[4] En 1841 que s’i annèxa la comuna vesia de Daubesa.

Administracion

Mai d'informacions Periòde, Identitat ...

Periòde		Identitat	Etiqueta
març de 2008	(2026)^[5]	Pascal Boutan	divèrs dreta
heurèr de 2005	2008	Gilbert Carrère
març de 2001	2004
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Geografia

Toponimia

Istòria

Administracion

Demografia

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas damb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

Wikiwand - on