La prononciacion qu'es ['lisɔ]. Las fòrmas ancianas que son : parrochia Sancti Oriencii de Lisa, en latin, au sègle XIII, decima Sancti Gervasii de Lissia, en latin, au sègle XIII, castrum de Lissa en 1259, honor de Lissa en 1259, castrum de Lissa en 1286-87, de Cablicia en 1293, Lissa en 1323, capella de Lissa en 1326^[1].

Segon Dauzat, Lissa que ven deu nom gallic d'òme Liccius, donc Liccia (villa)^[2]. Segon Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, lo nom que ven deu mot gascon lissa, « separacion, marca de limit entre duas pèças de bòsc ». Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, que pensa com Dauzat^[1].

Segon Bénédicte Boyrie-Fénié, l’ipotèsi de Negre, un nom tardiu, que supausaré un article. Lo nom qu'es donc antic, benlèu un idronime basat sus ua basa prelatina *les-, *lis- (qu'es atau que Froissart apèra l'Ador). Que i a un lòc Caplisse (véser la fòrma de 1293), qui es probablament a las hont d'un riu^[1]. En realitat Caplissa qu'es en suspart deu riu de las Cavas, mes pas a son origina e a la mapa non marcan cap hont. La municipalitat de 1795 qu'èra Mesin, Casaus, Doi, Lana e Reaub Caplissa; lo nom Reaub Caplissa qu'es tanben citat ^[3].

Toponimia

Demografia

Nòtas