Louis Bayle

Louis Bayle, nascut lo 11 de setembre de 1907 a Bazas (Gironda) e mòrt lo 23 de març de 1989 a Tolon (Var), es un provençalista francés.

Biografia

Aprèp l'obtencion d'una licéncia de letras, ensenhèt lo francés al Marròc puèi venguèt professor de literatura e de provençal a Tolon^[1]. Foguèt director de la revista La Targo. Revue bilingue de la Provence a comptar de 1962 e fondèt l'associacion de promocion del provençal L'Astrado a Tolon en 1965^[2], que publicava una revista e de libres.

Collaborèt primièrament a de revistas pròchas del Felibritge, coma l'Armana Prouvençau e Marsyas^[1].

Çaquelà, adoptèt pus tard una postura fòrça critica contra l'aplicacion de la grafia classica al provençal, publiquèt mantuns documents e libres ostils a l'occitanisme, e mai al Felibritge^{[3][4][5][6][7][8]}. En 1975, l'Astrado publiquèt, en collaboracion ambe lo geograf Piare Bonaud, un document que regetava l'unitat de la lenga d'òc^[9]. Bayle es aital conegut, ambe lo sociolingüista Felipe Blanchet aprèp el, coma lo teorician màger que cauciona lo secessionisme lingüistic provençal, en s'opausar asprament a l'utilizacion de la nòrma classica^{[10],[11][12]}.

Foguèt autor de mantunas òbras literàrias, en provençal e en francés, en pròsa o en vèrses, e se ganhèt mantuns prèmis literaris.

Publicacions

Òbras literàrias

•  {{{títol}}}.  (pref. Émile Ripert)
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}.  (pref. Henri Bosco)
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 

Autras

•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}.  (mantunas reedicions)
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 
•  {{{títol}}}. 

Prèmis literaris

• Prèmi Mistral 1949^[1]
• Prèmi internacional del roman de lenga latina 1961^[1]
• Grand prèmi literari de Provença 1967^[1]