Macuahuitl

Lo macuahuitl es una familha d'armas blancas utilizaas en Mesoamerica durant l'epòca postclassica. Lo modele mai classic aviá una longor de 70 a 80 cm e èra compausat d'un baston plat que sos talhants èran incrustats de 6 a 8 lamas d'obsidiana^[1]. Pasmens, existissián pereu de modeles mai corts o mai longs. Lor estructura es pas ben clara car l'unic exemplari conservat dins un museu foguèt destruch en 1888 per un incendi.

Guerriers astècs armats d'un macuahuitl e d'una targa.

Un macuahuitl èra una arma fòrça copanta, mai egalament fòrça fragila. Per aquela rason, son usatge tactic vertadier demòra incertan. Segon los racontes dels conquistadors, lo macuahuitl èra destinat a l'elèit dels guerriers mesoamericans e, ben utilizat, èra capable de descapitar un chivau d'un còp. Pasmens, sa fragilitat sembla pas compatibla amb un usatge prolonjat sus lo prat batalhier car un tust còntra un autre macuahuitl podiá destrurre las lamas d'obsidiana. Lo macuahuitl èra donc pusleu destinat a nafrar un adversari per lo capturar. Lo macuahuitl foguèt fòrça utilizat durant las guerras de la conquista espanhòla de Mesoamerica. Ineficaç còntra las armas e las armaüras europeas, foguèt abandonat durant lo segle XVI e remplaçat per las espasas d'acier^[2].

Ligams internes

• Mesoamerica.

Bibliografia

• (en) Florine G. L. Asselbergs, « The Conquest in Images: Stories of Tlaxcalteca and Quauhquecholteca Conquistadors », dins Laura E. Matthew e Michel R. Oudijk (dir.), Indian Conquistadors: Indigenous Allies in the Conquest of Mesoamerica, Norman (Oklahoma), University of Oklahoma Press, 2014, pp. 65-101.
• (en) Marco Cervera Obregón, « The macuahuitl: an innovative weapon of the Late Post-Classic in Mesoamerica », Arms & Armour, vol. 3, n° 2,‎ 2006, pp. 127-148.