Miquèu Miniussi

Miquèu Miniussi (nom occitan teoric) o Michel Miniussi (nom francés utilizat per l'autor) (París, 15 d'aost de 1956 - Niça, 9 de genier de 1992) foguèt un escrivan occitan de Provença. Venguèt redactor de la revista Òc en 1986 que i escriguèt un brave nombre d'articles, d'ensais e mai de poesias. La part gròssa de son òbra es encara inedita; per ara s'es publicat ren que Jiròni en 1988; puei, postumament, Lei Passatemps (1994), Hortus deliciarum (2002), Gràcias (Non Deo) (2015) e Encyclopaedia Occitanica (2022).

Biografia

Miquèu Miniussi nasquèt a París en 1956 au sen d'una familha d'origina provençala. Passèt sa joventut a Canas, dins la familha mairala, impregnat de provençalitat.

Es a l'entorn de sei 17 ans que s'endralhèt dins l'occitanisme quand coneguèt lo Comitat Niçard d'Estudis Occitans. Se i impliquèt activament e participèt alora a la publicacion de la revista La Beluga. A Montpelhièr, sota la direccion de Robèrt Lafont, son professor a l'universitat, s'especializèt en literatura occitana. Venguèt puei conservator de bibliotèca a Draguinhan. Entamenèt a partir d'aqueu temps d'escambis, per mejan d'una correspondéncia regulara, amb un molon d'escrivans occitans coma lo montpelhierenc Max Roqueta e lo gascon Bernat Manciet. Aflaquit per una malautiá grèva tre 1981, contunhèt son òbra fins que moriguèt en genier de 1992.

Miniussi laissèt un fons impressionant d'escrichs inedits. En 1994, demest aquestei, se publiquèt Lei Passatemps (traduch en francés per Robèrt Lafont e illustrat per Bernat Manciet) que se ganhèt lo Prèmi Antigòna; e en 2002 l'ostau d'edicion Jorn faguèt espelir una autra òbra, Hortus deliciarum.

Òbras

• Jiròni (1988)
• Lei Passatemps (1994), postum
• Hortus deliciarum (2002), postum
• Encyclopaedia occitanica (2012), postum
• Gràcias (Non Deo) (2015), postum

Liames extèrnes

• Lo site de l'Associacion dels Amics de Michel Miniussi, ont se pòdon legir d'extrachs de seis òbras.
• Lo site de l'Espaci Occitan dels Aups, ont se pòdon crompar seis òbras ja editadas.