Moissac (Carcin)

comuna francesa From Wikipedia, the free encyclopedia

Moissac (Carcin)
Remove ads

Moissac[1],[2],[3],[4] (Moissac en francés) es una comuna carcinòla, situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus. Los estatjants se dison "Moissagueses".

Pels articles omonims, vejatz Moissac (omonimia).
Vila d'Occitània
Faits en brèu MoissacMoissac, Descobridor o inventaire ...
Remove ads
Remove ads

Geografia

Thumb
Lo canal lateral a Garona a Moissac

La comuna es situada al jonhent de Garona e de Tarn sul canal lateral a Garona e l'anciana RN 113 entre Los Sarrasins e Valença d'Agen.

Accès SNCF per la gara de Moissac sus la linha Bordèu - Seta.

Thumb
Comunas a l'entorn.

Istòria

En 1622, pendent una novèla guèrra de religion, la vila foguèt presa per Loís XIII[5].

Moissac foguèt una vila plan desprofechada per l'aigat de març de 1930. L'istorian Max Lagarrigue lo qualifiquèt d'aigat del sègle.[6] Aquel afirma que «se denombra, a Moissac, 120 mòrts, 1400 ostals destruits e 5896 sens abrics.»[7].

La comuna es coneguda tanben coma la «vila del Chasselat» (del nom del rasim de taula originari del vilatge de Chasselas, (Sòna e Léger, 71), classat en AOC), cultivat a l'entorn pels expleitants agricòlas del canton. Foguèt pendent la Segonda Guèrra Mondiala, un refugi per una importanta comunautat dels esclairaires israelitas de França (EIF). Aqueles - refugiats al Molin de Moissac - i demorèron pendent tota o partida de l'ocupacion mercés, entre autres, a la complasença de las autoritats municipalas e de la populacion; los pus pichons foguèron refugiats a l'Ostal dels enfants de Moissac.

A la prima de 1944, una partida de la 2a division SS Das Reich i aviá son sèti, abans d’èsser enviada en Normandia e de far fòrça chaples sul camin, coma a Orador de Glana.

En mai de 1968, los obrièrs de l'usina de Targa faguèron cauma a partir del 22 coma los de l'usina de Péchiney als Sarrasins (a partir del 21). De manifestacions paisanas n'organisèron tanben, ambe Paul Ardouin[8].

Remove ads

Administracion

Mai d'informacions Periòde, Identitat ...

Demografia

modificar « persona »
 v · d · m 		 Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 12564, totala: 12980
179318001806182118311836184118461851
10 618 10 035 10 331 9 927 10 165 10 618 10 762 10 724 10 655
185618611866187218761881188618911896
10 290 10 445 9 661 9 036 9 137 9 202 9 232 8 797 8 769
190119061911192119261931193619461954
8 407 8 218 8 137 7 219 7 435 7 814 8 105 9 181 9 145
196219681975198219901999200620072008
10 274
 11 856
 11 826
 11 184
 11 971
 12 321
 12 354
 12 377
 12 290
12 755
20092010
12 244
12 728		 12 192
12 620
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008

  • En 2018 la populacion qu'èra de 13195 abitants.
Remove ads

Economia

Lo sector fruchièr demòra desvolopat amb subretot la preséncia de grands negociants coma lo grope Boyer S.A. o Blue Whale, mas ambe fòrça dificultats. Lo Chasselat de Moissac daurat: lo moissac; produccion : mai de 18 000 tonas, demòra pasmens la mai granda produccion francesa de rasim de taula. Aquel fruch benefícia de l'AOC. La produccion subís, fa ara mai de dètz ans, una baissa a causa del accidents climatics (granissadas e geladas, 2007-2008), una diminucion de l'airal cultivat e en consequéncia una baissa del tonatge[9].

Remove ads

Cultura e patrimòni

Thumb
Clastras de l'abadiá de Sent Pèire de Moissac
Thumb
Clastras de l'abadiá de Sant Pèire de Moissac
Abadiá de Sant Pèire
  • Glèisa de Sant Pèire, anciana glèisa abadiala amb lo portal (1130), un dels caps d'òbra de l'escultura romanica. De l'edifici del sègle XI demòra sonque lo massís campanar porge, coma un donjon amb camin de ronda, bastit defensiu mas que son darrièr estatge foguèt bastit a la fin del gotic.
  • Clastras (fin del sègle XI), una dels mielhs conservadas de l'Occident crestian.

Coma estapa del Camin de Compostela, l'abadiá de Sant Pèire e las clastras foguèron inscrichas en 1998 al Patrimòni Mondial de l'Umanitat per l'UNESCO[10].

Pont canal de Cacor

Long de 356 m, a l’èst de Moissac, permet al Canal lateral a Garona a Garona de passar Tarn.

Lo Musèu Moissagués

Es installat dins l'anciana demorança dels abats, impausant bastit enrodat d'una torre de bricas del sègle XIII.

Lo mercat, plaça dels Recolets
Lo pont Napoleon

Decidit per Napoleon Ièr e acabat per Napoleon III, dempuèi se pòt veire los cais e lo pont de Sant Jacme: eretièr d'un obratge medieval, benlèu roman.

Lo Pelegrinatge de Compostèla

Thumb
Patrimòni Mondial de l'UNESCO
Etapa precedenta

Lausèrta		 Romavatge de Sant Jacme de Compostèla

Via Podiensis		 Etapa seguenta

Autvilar

Los romius

L’acuèlh

I avià de plaças a l'ostalariá o a la maladrariá de l'abadiá, situada prèp de la glèisa de Sant Martin, o dins d'autres espitals totes de Sant Jacme.

Ara, un centre internacional d'albergament aculhís mai de 5000 romiaires cada an. Es lo Carmel, bastiment istoric en naut de la vila, tot restaurat e la vila lo fisèt a la gestion del Club Alpin Francés. Se trapan de cambras comunas o independentas, de salas de repaus e de reünion, de servicis (bugada), una cosina comuna. I a tanben Lo Gite Ultreia, dins un ostal del sègle XVIII, al bòrd del camin, lo GR65.

La glèisa de Sant Jacme

Sol demòra lo nom. L'edifici actual, del sègle XIX, es un musèu de l'artesanat.

Remove ads

Embessonatge

Articles connèxes

Bibliografia

  • (fr) Ernest Rupin, L'Abbaye et les cloîtres de Moissac, Paris, 1897, réédité en 1981 (réédition)

Ligams extèrnes

Remove ads

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads