Pèire Guilhèm de Tolosa

Pèire Guilhèm de Tolosa (Pèire Guihèn en grafia mistralenca; Peire Guilhem^{[nt 1]} en occitan ancian) èra un trobador occitan originari de Tolosa, e que floruit al mejan del sègle XIII.

Pèire Guilhèm de Tolosa

Pèire Guilhèm de Tolosa retrach coma un cavalièr de Sant Jaume. BnF ms. 854 fol. 110; cançonièr I
Nom	(pro) Peire Guillem de Tolosa
Biografia
Naissença	millenari II Tolosa
Mòrt	valor desconeguda
Donadas personalas
Nacionalitat	Francesa
Activitat
Ocupacion	Trobador, poèta e compositor

"Pèire Guilhèm foguèt de Tolosa..." Aicí, es retrach coma un monge. BnF ms. 12473 fol. 95; cançonièr K

Vida e òbras

De son òbra, sonque un sirventés a subreviscut ("En Sordel, que us es semblan"), una tençon ambe lo poèta italian contemporanèu Sordèl.

L'autor de sa vida escriu que Pèire èra un òme cortés qu'aimava la nauta societat. L'autor exprimís tanben l'admiracion per sos coblets, mas lamenta lo nombre excessiu que ne compausèt, ben que fòrça pauc de sas òbras subrevivon fins a uèi. Se ditz tanben qu'a compausat de sirventés joglarescs, o de sirventés a la manièra dels joglars (menestrèls), amb l'objectiu de criticar "los barons" (presumiblament la nauta noblesa). De mai, escriguèt tanben un trabalh criticant lo prolific trouvère Teobald I de Navarra.

Lo trobador Bertran Carbonèl menciona dos còps un autre trobador per las inicialas P.G., indicant possiblament Pèire Guilhèm. Plora un cèrt P.G. dins un planh, ont las inicialas P.G. se tròban probablament dins lo manuscrit per significar un nom complet, vist que tres sillabas serián requeridas pel mètre. Benlèu Pey Guillem, Pey essent una forma ipocorista de Pèire, es destinat. Dins un autre cas, Bertran dirigís un sirventés d'admonicion contra un trobador identificat sonque per sas inicialas : .P. / ponchat et enapres un .G..

Segon sa vida, dintrèt dins l'"Òrdre de Spaza", probablament l'"Òrdre de l'Espasa", es a dire l'Òrdre de Santiago o l'Òrdre de la Fe e de la Patz.

Òbra subreviventa

• La tençon En Sordell, qe vos es semblan ten lo numèro PC 344,3a = 437,15, ja que Pillet e Carstens^[1] l'atribuissen a Pèire Guilhèm de Lusèrna. Totparier Boni, editor de Sordèl, crei qu'es de Pèire Guilhèm de Tolosa.^[2] En tot cas, aquesta composicion es anterior a la mort de Blacàs (ca. 1237).