Pèrsa ancian

Lo pèrsa ancian es una lenga iraniana atudada que foguèt parlada en Persida. Foguèt una de las lengas utilizada per l'Empèri Aquemenida.

Pèrsa ancian

Classificacion lingüistica
Pèrsa ancian
Còdis lingüistics
ISO 639-2	peo
ISO 639-3	peo
Glottolog	oldp1254
IETF	peo

Classificacion

Lo pèrsa ancian es una lenga iraniana de l'oèst. Quand los pèrsas prenon los poder als sobeirans arsacidas de l'Empèri Part, al sègle II apC, la lenga a evoluat e es venguda lo pèrsa mejan.

Documents de la lenga

Lo pèrsa ancian es sobretot conegut per d'inscripcions reialas degudas a Darius Ièr. la mai granda, que se tròba près de l'actuala Kermanshah, es l'inscripcion de Bisotun. D'autras, fachas per Darius Ièr o Xerxes Ièr, son a Naqsh-e Rostam, a Susa o a Persepolis. Pauc nombrosas, son tamben d'un interès lingüistic limitat, que lor contengut es sovent fach de listas de pòbles e de paises someses als aquemenidas^[1].

Escritura

Las inscripcions en pèrsa ancian son escrichas amb una escritura cuneïforma^[1].