Pagòda

Una pagòda es una torre asiatica ambé plusors estancis circulars, ortogonaus ò carrats. Es principalament utilizada coma luòc de culte per lei fidèus dau bodisme e per protegir de relíquias sacradas. Pasmens, en causa de sa talha auta, una pagòda podiá tanben servir de torre d'observacion, d'amira, d'escòla, de luòc de rescòntre e d'orfelinat. En Japon, mai d'una pagòda èra subretot concebuda coma un bastiment de prestigi destinat a èsser admirat.

Fotografia d'una pagòda japonesa dau temple bodista de Hōryū-ji.

Fotografia de la Pagòda de Fèrre^[1] de Kaifeng bastida en 1049 per la dinastia Song.

Originari deis Índias, la pagòda se difusèt en China au sègle II ambé la propagacion dau bodisme avans d'agantar la peninsula corèana e leis illas japonesas. En China, lo materiau pus utilizat per la construccion dei pagòdas èra inicialament la fusta. Dins aquò, en causa de sa vulnerabilitat au fuòc e ais insèctes, foguèt pauc a pauc remplaçada per la pèira ò la brica. En Japon, la fusta demorèt fòrça utilizada en causa de sa resisténcia au tèrratrem mai lo còr de la torre èra fach de maçonariá per assegurar l'estabilitat de l'ensems.

Liames intèrnes

• Bodisme.

Bibliografia