Semiac e Blaishon

Semiac e Blaishon^[1][2] (Séméacq-Blachon en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Vilatge d'Occitània

Semiac e Blaishon Séméacq-Blachon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
la glèisa de Semiac
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 30′ 01″ N, 0° 06′ 39″ O
Superfícia	10,92 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	298 m 221 Err :502 m 153 m
Geografia politica
País	Bearn
Parçan	Vic Vilh
Estat	França
Region 75	Navèra Aquitània
Departament 64	Pirenèus Atlantics
Arrondiment 643	Pau
Canton 6418	Tèrras deus Luis e Tuquets deu Vic Vilh (Lenveja abans 2015)
Intercom 246401632	CC deu Nòrd-Èst Bearn (2017 ---->)
Cònsol	René Baud (2014-2020)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2019)	160 ab. Evolucion de la populacion 168 ab.
Densitat	15,66 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	64350
Còde INSEE	64517

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

Blaishon

La prononciacion qu'ei [bla'ʃun] o [ble'ʃun]. Las fòrmas ancianas que son Blaysso au sègle XIIau, segon Marca, Blexoo en 1343, Blasxoo en 1385, Blaxoo en 1396, Blaixoo en 1538, Blaxon en 1546, Blachon (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau) ^[3].

M.F. Berganton (Le dérivé du nom individuel...) que horneish noms arreligats au nom d'òmi Blasco (pirenenc, d'origina basca), qui ei a l'origina de l'espanhòu Blasquez; segon Miquèu Grosclaude, Blaishon que pòt estar ua fòrma ipocoristica de Blasco : Blasco + ion ^[3].

Semiac

La prononciacion qu'ei [se'mjak]. Las fòrmas ancianas que son Semeacum en 1118, Semeagon en 1674, Semiac en 1683, Séméacq en 1739, Semeac (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Séméac-Blachon despuish qu'apleguèn las duas comunautats ^[4].

Gerhard Rohlfs, citat per Grosclaude, qu'explica Semiac, d'après Michelena (De onomásticon aquitana, in Pirineos, 1954, p. 409-458), per lo cognomen aquitan Semeno, dab lo sufixe -acum ^[3].

Dauzat e Rostaing qu'explican Semiac per lo nom latin d'òmi Semius dab lo sufixe -acum ^[5].

Miquèu Grosclaude qu'aima mei l'explicacion de Rohlfs e Michelena. Que s'ageish d'un nom aquitan de persona, probablament aparentat au basco actuau Seme, « hilh, descendent ». J.B. Orpustan qu'explica utilizavan sovent los mots de parentat en toponimia, deus sègles Xau au XIIau. La finala qu'ei vertadèrament lo -acum galloroman e non pas, com daubuns supausèn, l'ergatiu singular o lo nominatiu plurau de la declinason basca (Seme, Semeak), qui non son pas utilizats en toponimia ^[4].

Istòria

Administracion

Lista deus cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2020	René Baud
març de 2001	2008
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 171, totala: 178
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
				Cercar	Cercar	169	171	173 181
2009	2010
175 182	174 181
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véder tanben

Ligams extèrnes