La prononciacion es [tremu’la] ^[1]. Las fòrmas ancianas son Tomolatum, en latin, en 769, monasterium Temolatensis, en latin, en 995, fòrmas divèrsas en -ac o -at ^[2]. Segon Dauzat e Rostaing, lo nom ven benlèu del latin tumulus, « tuca », emb lo sufixe -atum ^[3]. Segon lo site de las comunas de Dordonha, Tremolat ven del latin tumulatus (« sebelit »), puèi lo nom fuguèt atirat per l’occitan tremolat, « luèc plantat de tremols » ^[1]. Segon Chantal Tanet e Tristan Hordé, i a una legenda d'un sent (Sent Cibarç o son paire Felix e sa maire Principia) rebondut a Tremolat. Las primièras fòrmas se comprenon per tumulatus (sanctus); mas lo latin tumulus, « tuca », segut d'un sufixe -atum) es apropriat al site. Los sens son ligats, puèi que tumulus a tanben lo sens de « clòt, tombèl » e lo vèrbe tumulare ne'n deriva. Lo nom passèt de Temolat a Tremolat jos l'influéncia de l'occitan tremol ^[2].

.

.

• Comunas de Dordonha