Викингтæ

Ви́кингтæ (дан. vikinger, швед. vikingar, норв. vikinger, исл. víkingar) уыдысты Скандинавийы адæмтæ (иртасджытæ, æфсæддонтæ, базаргæнджытæ æмæ пираттæ). VIII æнусæй XI æнусмæ викингтæ Константинополь, Исланди, Гренланди æмæ Ньюфаундлендмæ бахæццæ сты. Ацы период у зындгонд куыд Викингты дуг. Скæсæйнаг Европæйы зындгонд уыдысты куыд варягтæ. Цалдæр ног паддзахады бындуртæ сæвæрдтой, уыдоны ’хсæн Норманди, Сицили æмæ Уæрæсе^[1][2]. Викингты дуг фæци, Скандинавийы централизагонд чырыстон монархитæ куы фæзындысты, уæд. Уыцы рæстæг сæм фæзынди фыссынад дæр, æмæ уый тыххæй скандинавиаг адæмты фольклор зонæм йæ æрæджиауы формæйы.

Бæлæгъы бырынкъ (Ослойы музей)

Викингты ахæлиу

1066-æм азы викингты равзæрды нормандиаг герцог Вильгельм сси Англисы къарол.