ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸ਼ਲ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸਲ (ਜਨਮ 16 ਜਨਵਰੀ 1927) ਇੱਕ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਹੈ ਜੋ ਨੀਚਾ ਨਗਰ (1946), ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਾਨ ਫ਼ਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ 1946 ਸਮੇਂ ਗੋਲਡਨ ਪਾਮ ਅਤੇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਹੂ (1955) ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ 1955 ਵਿੱਚ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਬੈਸਟ ਅਦਾਕਾਰਾ ਐਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ, ਵਰਗੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਭਾਈਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। [1] ਉਸਨੇ 1946 ਤੋਂ 1963 ਤੱਕ ਹੀਰੋਇਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਅਤੇ ਦੋ ਭਾਈ, ਸ਼ਹੀਦ (1948), ਜਿੱਦੀ, ਸ਼ਬਨਮ, ਨਦੀਆ ਕੇ ਪਾਰ, ਆਰਜੂ, ਪਾਰਸ (1949), ਨਮੂਨਾ, ਝਾਂਜਰ, ਆਬਰੂ, ਨਾਈਟ ਕਲੱਬ, ਜੇਲਰ, ਬੜੇ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਗੋਦਾਨ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਉਸ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀਆਂ ਬਿਹਤਰੀਨ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਮੰਨੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਨੇ 1963 ਦੇ ਬਾਅਦ ਚਰਿਤਰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ। ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦ (1965), ਪ੍ਰੇਮ ਨਗਰ, ਦੋ ਰਾਸਤੇ, ਅਨਹੋਨੀ (1973 ਫ਼ਿਲਮ) ਅਤੇ ਮਨੋਜ ਕੁਮਾਰ ਨਾਲ 8 ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਲਈ ਉਸਨੇ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼ੋਭਾ ਖੱਟੀ।
Remove ads
ਮੁਢਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸ਼ਲ ਦਾ 16 ਜਨਵਰੀ 1927 ਨੂੰ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਉਮਾ ਕਸ਼ਿਅਪ ਵਜੋਂ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਸੀ।[2] ਦੋ ਭਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਭੈਣਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਸੀ। [3] ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸ਼ਲ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਲਾਹੌਰ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਭਾਰਤ (ਹੁਣ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ) ਬਾਟਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਪ੍ਰੋ. ਸ਼ਿਵ ਰਾਮ ਕਸ਼ਿਅਪ ਦੀ ਧੀ ਸੀ ਪ੍ਰੋ. ਕਸ਼ਿਅਪ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਬਾਟਨੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [4] ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਛੇ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਲਭੀਆਂ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਸੱਤ ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ, ਜਦ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ 26 ਨਵੰਬਰ 1934 ਨੂੰ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।[2] ਉਸ ਨੇ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਕਨੀਅਰਡ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਬੀਏ (ਆਨਰਜ਼) ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਫਿਲਮ ਨੀਚਾ ਨਗਰ ਲਈ 1946 ਵਿੱਚ ਚੇਤਨ ਆਨੰਦ ਦੁਆਰਾ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਮਿਲੀ।
Remove ads
ਕਰੀਅਰ
ਕਾਮਿਨੀ 1942 ਤੋਂ 1945 ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਟੇਜ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 1937 ਤੋਂ 1940 ਤੱਕ ਵੰਡ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ "ਉਮਾ" ਨਾਮ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰੇਡੀਓ ਬਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ: "ਮੈਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ, ਐਸ.ਆਰ. ਕਸ਼ਯਪ, ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ, ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 50 ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ। ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਗਿਆਨ 'ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰੋਕਿਆ ਜੋ ਅਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਾਂ ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਉਹ ਕੰਮ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਹੋਵੇ। ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਅਭਿਨੇਤਾ ਅਸ਼ੋਕ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ: "ਅਸੀਂ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਜੰਗੀ ਰਾਹਤ ਫੰਡ ਲਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਸੀ। ਅਸ਼ੋਕ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਲੀਲਾ ਚਿਟਿਨਸ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਸਨ। ਸ਼ੋਅ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਏ। ਮੈਂ ਕੁਝ ਮੌਜ-ਮਸਤੀ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ, ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਵਾਲ ਪਿੱਛੇ ਤੋਂ ਖਿੱਚ ਲਏ।"
ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸ਼ਲ 1946 ਦੀ ਹਿੰਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਪੁਗਰੀ
ਚੇਤਨ ਆਨੰਦ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਨੀਚਾ ਨਗਰ' ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਹੀਰੋਇਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਫ਼ਿਲਮ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ 1946 ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਉਮਾ ਤੋਂ ਬਦਲ ਕੇ ਕਾਮਿਨੀ ਕਿਉਂ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ: "ਚੇਤਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਉਮਾ ਆਨੰਦ ਵੀ ਇਸ ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਵੀ ਉਮਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਨਾਮ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਮੇਰੀਆਂ ਧੀਆਂ ਦੇ ਨਾਂ 'ਕੇ' ਨਾਲ ਕੁਮਕੁਮ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।" ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਮਾਂਟਰੀਅਲ ਫਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ ਕਿਵੇਂ ਮਿਲੀ: "ਰਵੀ ਸ਼ੰਕਰ ਨਵਾਂ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਕਿਸੇ ਲਈ ਸੰਗੀਤ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਹ ਜ਼ੋਹਰਾ ਸੇਗਲ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ ਸੀ। ਉਮਾ ਆਨੰਦ (ਚੇਤਨ ਦੀ ਪਤਨੀ) ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੀ - ਅਸੀਂ ਇਕੱਠੇ ਸੀ। ਚੇਤਨ ਡੂਨਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਰਾਹੀਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ।"
ਨੀਚਾ ਨਗਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਲਾਹੌਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ, ਪਰ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ਾਂ ਆਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਲਈ ਆਉਂਦੀ ਸੀ। 1947 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅਚਾਨਕ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਵਸ ਗਈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਲੀਡ ਹੀਰੋਇਨ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਮੋਹਰੀ ਹੀਰੋਇਨ ਬਣ ਗਈ। ਕਾਮਿਨੀ ਹਿੰਦੀ ਸਿਨੇਮਾ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਚੰਗੀ ਪੜ੍ਹੀ-ਲਿਖੀ ਹੀਰੋਇਨ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਬੀ.ਏ.) ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਜਰਾਜੇਸ਼ਵਰੀ ਭਰਤ ਨਾਟਿਆ ਕਲਾ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਭਰਤਨਾਟਿਅਮ ਸਿੱਖਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਗੁਰੂ ਟੀ.ਕੇ. ਮਹਾਲਿੰਗਮ ਪਿੱਲਈ, ਨਟੁਵਨਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਦੋਏਨ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਸਨ। 1948 ਤੋਂ, ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸ਼ਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਅਕਤੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸ਼ੋਕ ਕੁਮਾਰ, ਰਾਜ ਕਪੂਰ, ਦੇਵ ਆਨੰਦ, ਰਾਜ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਦਿਲੀਪ ਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
1947 ਤੋਂ 1955 ਦੇ ਅਰਸੇ ਦੌਰਾਨ ਅਸ਼ੋਕ ਕੁਮਾਰ ਦੇ ਉਲਟ, ਸਿਵਾਏ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਨਾਇਕਾ ਵਜੋਂ ਅਭਿਨੈ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹਰ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਾਇਕ ਦੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਦਿਲੀਪ ਕੁਮਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਜੋੜੀ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ ਹਿੱਟ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ਹੀਦ (1948), ਪੁਗਰੀ, ਨਦੀਆ ਕੇ ਪਾਰ (1949), ਸ਼ਬਨਮ (1949) ਅਤੇ ਆਰਜ਼ੂ (1950) ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੀ। ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਫਿਲਮਿਸਤਾਨ ਦੇ ਦੋ ਭਾਈ (1947) ਦੇ ਨਾਲ ਵਧੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੀਤਾ ਰਾਏ ਦੇ "ਮੇਰਾ ਸੁੰਦਰ ਸਪਨਾ" ਵਰਗੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਗਾਇਨ ਦੁਆਰਾ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ, ਜਿਸਨੂੰ, ਇਤਫਾਕਨ, 'ਇੱਕ ਹੀ ਟੇਕ' ਵਿੱਚ ਸ਼ੂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਾਮਿਨੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸਫ਼ਲਤਾ, ਬਾਂਬੇ ਟਾਕੀਜ਼ ਦੇ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਜਿੱਦੀ (1948), ਇੱਕ ਹਲਕਾ ਰੋਮਾਂਸ ਵਿੱਚ ਦੇਵ ਆਨੰਦ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜੀ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਇਸ ਜੋੜੀ ਨੇ ਨਮੂਨਾ ਨਾਲ ਇਸ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕੀਤਾ। ਕਾਮਿਨੀ ਨੇ ਸ਼ਾਇਰ ਵਿੱਚ ਦੇਵ-ਸੁਰਈਆ ਦੀ ਜੋੜੀ ਨੂੰ ਤੀਜਾ ਕੋਣ ਵਜਾਇਆ। ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਦੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਪਹਿਲੀ ਫ਼ਿਲਮ ਆਗ (1948) ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਤਿੰਨ ਹੀਰੋਇਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ (ਨਰਗਿਸ ਅਤੇ ਨਿਗਾਰ ਦੋ ਹੋਰ ਸਨ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਮਿਓ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਇਕ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤਾ ਟੁੱਟਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਨਾਲ ਜੇਲ੍ਹ ਯਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਕਾਮਿਨੀ ਕੌਸ਼ਲ ਪਹਿਲੀ ਲੀਡ ਹੀਰੋਇਨ ਸੀ ਜਿਸ ਲਈ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਨੇ ਕਦੇ ਗੀਤ ਗਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ 1948 ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ ਜਿੱਦੀ ਲਈ ਸੀ। ਕਾਮਿਨੀ ਨੇ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ: “ਲਤਾ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਿੱਦੀ ਵਿੱਚ ਗੀਤ ਗਾਇਆ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸ ਨੇ ਸਹਾਇਕ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਲਈ ਗਾਇਆ। ਸ਼ਮਸ਼ਾਦ ਬੇਗਮ ਅਤੇ ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ - ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਬਾਸ ਸੀ - ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੀਆਂ ਸਨ। ਰਿਕਾਰਡ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਵਿੱਚ, ਲਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਹ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਗੀਤ ਗਾਏ — ਆਸ਼ਾ ਮੇਰਾ ਸਕ੍ਰੀਨ ਨਾਮ ਸੀ (ਫਿਲਮ ਜ਼ਿੱਦੀ ਵਿੱਚ)। ਇਸ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਗਾਇਆ ਹੈ। ਪਲੇਬੈਕ ਗਾਇਕਾਂ - ਕਿਸ਼ੋਰ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਨੇ "ਯੇ ਕੌਨ ਆਯਾ ਰੇ" 1948 ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ ਜਿੱਦੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਜੋੜੀ ਰਿਕਾਰਡ ਕੀਤਾ।
1946 ਤੋਂ 1963 ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਹੀਰੋਇਨ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਸਫਲ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਰਸ (1949), ਨਮੂਨਾ, ਝਾਂਜਰ, ਆਬਰੂ, ਨਾਈਟ ਕਲੱਬ, ਜੈਲਰ, ਵੱਡੀ ਸਰਕਾਰ, ਵੱਡਾ ਭਾਈ, ਪੂਨਮ ਅਤੇ ਗੋਦਾਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕਾਮਿਨੀ ਇੱਕ ਨਿਰਮਾਤਾ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਪੂਨਮ ਐਂਡ ਨਾਈਟ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮੈਟੀਨੀ ਆਈਡਲ ਅਸ਼ੋਕ ਕੁਮਾਰ ਨੂੰ ਸਾਈਨ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਚਾਲੀ ਬਾਬਾ ਏਕ ਚੋਰ (1954) ਵਿੱਚ ਹਲਕੀ-ਫੁਲਕੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਈਆਂ ਅਤੇ ਆਸ, ਅੰਸੂ ਅਤੇ ਜੇਲ੍ਹਰ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਦੁਖਾਂਤ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵੀ ਕੀਤੀਆਂ। ਸੋਹਰਾਬ ਮੋਦੀ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਜੇਲਰ (1958) ਵਿੱਚ, ਕਾਮਿਨੀ ਨੇ ਮੋਦੀ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੂਜ਼ਬੰਪ-ਉਭਾਰਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਜ਼ੁਲਮ ਦੁਆਰਾ ਵਿਭਚਾਰ ਵੱਲ ਧੱਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਜੇਤਲੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਪ੍ਰੇਮਚੰਦ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਹਾਣੀ ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਅਪਣਾਇਆ।
Remove ads
ਇਨਾਮ
- 1956: Filmfare Award for Best Actress: Biraj Bahu
- 1964: BFJA Awards for Best Supporting Actress (Hindi): Shaheed
- 2011: Kalakar Awards: Lifetime Achievement
- 2013: Kalpana Chawla Excellence Award[5]
- 2015: Filmfare Lifetime Achievement Award[6]
- 2015: BBC's 100 Women.[7]
- 2020: Screen Award for Best Supporting Actress : Kabir Singh
- 2020: Filmfare Award for Best Supporting Actress : Kabir Singh (Nominated)
ਹਵਾਲੇ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads