ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘਪੁਰੀਆ

ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ 1753 ਤੋਂ 1795 ਤੱਕ ਸਿੰਘਪੁਰੀਆ ਮਿਸਲ^[1] ਦਾ ਦੂਜਾ ਮੁਖੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਸਤਲੁਜ ਦਰਿਆ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਆਪਣਾ ਇਲਾਕਾ ਫੈਲਾਇਆ ਸੀ।^[2] ਉਸ ਦੀਆਂ 'ਐਕੁਆਇਰ ਕੀਤੀਆਂ' ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਲੰਧਰ, ਨੂਰਪੁਰ, ਬਹਿਰਾਮਪੁਰ, ਪੱਟੀ ਅਤੇ ਭਰਤਗੜ੍ਹ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।^[3] ਜਲੰਧਰ ਦੁਆਬ ਅਤੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਸਾਲਾਨਾ ਆਮਦਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਮੌਤ ਅਤੇ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ

1795 ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਬੁੱਧ ਸਿੰਘ ਨੇ ਗੱਦੀ ਸੰਭਾਲੀ।