ਜਗਦੀਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ

ਆਚਾਰੀਆ ਸਰ ਜਗਦੀਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ,^[1] ਸੀ ਐਸ ਆਈ,^[2] ਸੀ ਆਈ ਈ,^[3] ਐਫ ਆਰ ਐਸ^[4] (ਬੰਗਾਲੀ: জগদীশ চন্দ্র বসু Jôgodish Chôndro Boshu; 30 ਨਵੰਬਰ 1858 – 23 ਨਵੰਬਰ 1937) ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਪੋਲੀਮੈਥ, ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ, ਜੀਵ ਸਾਸ਼ਤਰੀ, ਪੌਧ-ਵਿਗਿਆਨੀ, ਪੁਰਾਤੱਤ-ਵਿਗਿਆਨੀ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੁੱਢਲਾ ਵਿਗਿਆਨ ਗਲਪਕਾਰ ਵੀ ਸੀ।^[5] ਮਿਮੀ ਤਰੰਗਾਂ, ਰੇਡੀਓ ਅਤੇ ਪੌਧ-ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਪੁਲਾਘਾਂ ਪੁੱਟੀਆਂ ਅਤੇ ਹਿੰਦ-ਉੱਪਮਹਾਦੀਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਯੋਗਮੂਲਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਨੀਹਾਂ ਰੱਖੀਆਂ।^[6] ਆਈ ਈ ਈ ਈ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੇਡੀਓ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਜਨਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਹੈ।^[7] ਉਸਨੂੰ ਬੰਗਾਲੀ ਵਿਗਿਆਨ ਗਲਪ ਦਾ ਪਿਤਾਮਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕਰੈਸਕੋਗ੍ਰਾਫ਼ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ।

ਆਚਾਰੀਆ ਸਰ ਜਗਦੀਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ ਸੀ ਐਸ ਆਈ, ਸੀ ਆਈ ਈ, ਐਫ ਆਰ ਐਸ
ਜਗਦੀਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ ਰੋਆਇਲ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ, ਲੰਦਨ ਵਿੱਚ
ਜਨਮ	30 ਨਵੰਬਰ 1858 ਬਿਕਰਮਪੁਰ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਭਾਰਤ
ਮੌਤ	23 ਨਵੰਬਰ 1937 (ਉਮਰ 78) ਗਿਰਦੀਹ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ, ਬਰਤਾਨਵੀ ਭਾਰਤ
ਰਾਸ਼ਟਰੀਅਤਾ	ਬਰਤਾਨਵੀ ਭਾਰਤੀ
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ	ਸੇਂਟ ਜ਼ੇਵੀਆਰ ਕਾਲਜ, ਕੋਲਕਤਾ ਕੈਮਬਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ	ਮਿਮੀ ਤਰੰਗਾਂ ਰੇਡੀਓ ਕਰੈਸਕੋਗ੍ਰਾਫ਼, ਪੌਧ-ਵਿਗਿਆਨ
ਪੁਰਸਕਾਰ	ਕੰਪੇਨੀਅਨ ਆਫ਼ ਦ ਆਰਡਰ ਆਫ਼ ਦ ਇੰਡੀਅਨ ਅੰਪਾਇਰ (ਸੀ ਆਈ ਈ) (1903) ਕੰਪੇਨੀਅਨ ਆਫ਼ ਦ ਆਰਡਰ ਆਫ਼ ਦ ਸਟਾਰ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ (ਸੀ ਐੱਸ ਆਈ) (1911) ਨਾਈਟ ਬੈਚੂਲਰ (1917)
ਵਿਗਿਆਨਕ ਕਰੀਅਰ
ਖੇਤਰ	ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ, ਜੀਵ ਸਾਸ਼ਤਰੀ, ਪੌਧ-ਵਿਗਿਆਨੀ, ਪੁਰਾਤੱਤ-ਵਿਗਿਆਨੀ, ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਗਲਪਕਾਰ, ਬੰਗਾਲੀ ਸਾਹਿਤਕਾਰ
ਅਦਾਰੇ	ਕਲਕੱਤਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਕੈਮਬਰਿਜ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਲੰਦਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ
ਅਕਾਦਮਿਕ ਸਲਾਹਕਾਰ	ਜਾਨ ਸਟਰੱਟ (ਰੇਲੇ)
ਉੱਘੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ	ਸਤੇਂਦਰਨਾਥ ਬੋਸ, ਮੇਘਨਾਦ ਸਾਹਾ