ਬੇਗਮ ਜ਼ਫਰ ਅਲੀ

ਬੇਗਮ ਜ਼ਫਰ ਅਲੀ,ਮਲਕਾ ਬੇਗਮ,^[1] ਭਾਰਤੀ ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆ ਅਤੇ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੇ ਡਿਪਟੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਸੀ।^[2] ਉਹ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਵੁਮੈਨਸ ਕਾਨਫਰੰਸ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਪਰ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਜਿਨਾਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਫਾਤਿਮਾ ਜਿੰਨਾਹ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਜ਼ਾਦ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਵੱਲ ਲਈ ਕਾਨਫਰੰਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ।

ਬੇਗਮ ਜ਼ਫਰ ਅਲੀ
ਜਨਮ	ਜੰਮੂ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ
ਪੇਸ਼ਾ	ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਕਾਰਕੁੰਨ
ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ	ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ	ਸਈਅਦ ਜ਼ਫਰ ਅਲੀ
ਬੱਚੇ	ਅਗਾ ਸ਼ੋਕਤ ਅਲੀ
ਪੁਰਸਕਾਰ	ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ

ਬੇਗਮ ਅਲੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸਈਅਦ ਜ਼ਫਰ ਅਲੀ^[3]  ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਘਰ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ, ਅੱਗਾ ਸ਼ੌਕਤ ਅਲੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ। ਦ ਇੰਜੀਲਸ ਸੂਟ: ਦ ਇਕੱਠਾਏ ਗਈ ਕਵਿਤਾ, ਉਸਦੇ ਪੋਤੇ ਸ਼ਾਹਿਦ ਅਲੀ ਅੱਗਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਅਮਰੀਕੀ ਕਵੀ, ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਹੈ।^[4] ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 1987 ਵਿੱਚ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ।^[5]

ਜੀਵਨ

ਬੇਗਮ ਅਲੀ ਦਾ ਜਨਮ ਮਹਾਰਾਜਾ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ ਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਨਿਆਂਇਕ ਮੰਤਰੀ ਖਾਨ ਬਹਾਦੁਰ ਆਗਾ ਸੱਯਦ ਹੁਸੈਨ ਠਾਕੁਰ ਦੇ ਘਰ 1901 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।^[6] 1925 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਗਰਲਜ਼ ਮਿਸ਼ਨ ਹਾਈ ਸਕੂਲ (ਮੌਜੂਦਾ ਮੱਲਿਨਸਨ ਗਰਲਜ਼ ਸਕੂਲ) ਤੋਂ ਕੀਤੀ। ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੱਕਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ ਬੇਗਮ ਅਲੀ ਨੇ, ਘਰ-ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਘਾਟੀ ਵਿੱਚ ਲੜਕੀਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀਕਰਨ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਜਨਤਕ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਤਸ਼ਾਹ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਭੇਜਣਾ ਆਰੰਭ ਕੀਤਾ। ਬੇਗਮ ਦਾ ਵਿਆਹ ਆਗਾ ਜ਼ਫ਼ਰ ਅਲੀ ਕਿਜਿਲਬਾਸ਼ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਵਸਦੇ ਇੱਕ ਕੁਲੀਨ ਅਫ਼ਗਾਨ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦਾ ਸੀ।^[7] ਇਸ ਜੋੜੇ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰ ਸਨ, ਆਗਾ ਨਸੀਰ ਅਲੀ-ਆਈ.ਏ.ਐਸ., ਇੱਕ ਸਿਵਲ ਨੌਕਰ ਜੋ 1977 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੇਬਰ ਸੈਕਟਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਏ ਸਨ, ਆਗਾ ਸ਼ੌਕਤ ਅਲੀ, ਜੋ 1947 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਵੰਡ ਵੇਲੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਸਿਵਲ ਸੇਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਸਨ। ਬੇਗਮ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਬੇਟਾ ਆਘਾ ਅਸ਼ਰਫ ਅਲੀ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਵਿਦਵਾਨ ਸੀ ਅਤੇ ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਹੋਇਆ। ਦਿ ਵੈਲਡ ਸੂਟ: ਦਿ ਕਲੈਕਟਡ ਪੋਇਮ, ਉਸ ਦੇ ਪੋਤੇ, ਆਗਾ ਸ਼ਾਹਿਦ ਅਲੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਦਾ ਪੋਤਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਸ਼ਮੀਰੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਕਵੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਬੇਗਮ ਜਫ਼ਰ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।^[4] ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ 1987 ਵਿੱਚ ਪਦਮਸ਼੍ਰੀ, ਚੌਥਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ, ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਨੀਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਪੁਰਸਕਾਰ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ।^[6] ਉਹ 1990ਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ 1999 ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਬੇਟੇ ਆਘਾ ਸ਼ੌਕਤ ਅਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੀ।