ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ (1002 – 1070) ਇੱਕ ਚੋਲ ਸਮਰਾਟ ਸੀ। ਰਾਜੇਂਦਰ ਪਹਿਲੇ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਂ ਆਪਣੇ ਦੋ ਵੱਡੇ ਭਰਾਵਾਂ, ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਪਹਿਲੇ ਅਤੇ ਰਾਜੇਂਦਰ ਦੂਜੇ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਬਿਤਾਇਆ। ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਉਸ ਨੇ ਵੇਦਾਂ, ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਅਤੇ ਵਿਆਕਰਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਹੋਸਟਲ ਸੀ।[^[3] ਉਸ ਨੇ ਵੀਰਾਸੋਲਨ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਦੀ ਵੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਮਸ਼ਹੂਰ ਤਾਮਿਲ ਬੋਧੀ ਵਿਆਕਰਨਿਕ ਰਚਨਾ, ਵੀਰਾਸੋਲੀਅਮ [ਤਾ], ਬੁੱਧਮਿੱਤਰ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ।^[4]

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ
ਰਾਜਕੇਸਰੀਵਰਮਨ, ਕਰਿਕਲਾ ਚੋਲ, ਵੀਰਾ ਚੋਲ,[1] ਮਹਾਰਾਜਾਧਿਰਾਜ, ਪਾਂਡਿਆ, ਕੁਲੰਤਕਾ, ਕੋਨੇਰਿਨਮਾਇਕੋਂਦਨ, ਸ਼੍ਰੀਮੇਦਿਨੀਵਲੱਭਾ, ਅਹਾਵਮੱਲਾ ਕੁਲ ਕਾਲਨ, ਸਕਲਭੁਵਨਸ਼੍ਰਯਾ
ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦਾ ਸੋਨਾ ਕਹਾਵਣੁ 11th century
ਚੋਲਸਮਰਾਟ
ਸ਼ਾਸਨ ਕਾਲ	1063–1070[2]
ਪੂਰਵ-ਅਧਿਕਾਰੀ	ਰਾਜੇਂਦਰ II
ਵਾਰਸ	ਅਤੀਰਾਜੇਂਦਰ
King of Kadaram
ਸ਼ਾਸਨ ਕਾਲ	1067–1070
ਪੂਰਵ-ਅਧਿਕਾਰੀ	position established
ਵਾਰਸ	ਅਤਿਰਾਜੇਂਦਰ
ਜਨਮ	1002 Thanjavur, Chola Empire (modern day Thanjavur, Tamil Nadu, India)
ਮੌਤ	1070 (aged 68) Gangaikonda Cholapuram, Chola Empire (modern day Jayankondam, Tamil Nadu, India)
Empress	Arulmolinangai
ਔਲਾਦ	ਅਤੀਰਾਜੇਂਦਰ ਗੰਗਈ ਕੋਂਡਾਨ ਰਾਜਸੁੰਦਰੀ
ਰਾਜਵੰਸ਼	ਚੋਲ
ਪਿਤਾ	ਰਾਜੇਂਦਰ I
ਮਾਤਾ	ਮੁਕੋਕਿਲਨ ਅਡੀਗਲ
ਧਰਮ	ਹਿੰਦੂ

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦਾ ਰਾਜ ਉਸ ਸਮੇਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਚੋਲ ਸਾਮਰਾਜ ਆਪਣੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੌਜੂਦਾ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਅਤੇ ਰਾਜਾ, ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਪਹਿਲੇ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ, ਰਾਜੇਂਦਰ ਦੂਜੇ ਦੇ ਛੋਟੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੁਆਰਾ ਰੁਕਾਵਟ ਆਈ।

ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਤਿੰਨਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ 16-20 ਸਾਲ ਰਾਜ ਕੀਤਾ।[5] ਚੋਲਾਂ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਅਤੇ ਅਧੀਨ: ਸਿੰਘਾਲਾ (ਸੀਲੋਨ), ਪਾਂਡਿਆ ਅਤੇ ਚੇਰਾ ਪੇਰੂਮਲ, ਨੇ ਚੋਲਾਂ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਨ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜੰਗ ਛੇੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਇਆ। ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਮਰੱਥ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰ ਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਰਜਾ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ, ਚੋਲ ਰਾਜਾਂ ਉੱਤੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੁਬਾਰਾ ਲਗਾਉਂਦਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਚਾਲੂਕਿਆ ਅਤੇ ਪਾਂਡਿਆ ਪ੍ਰਤੀ ਬੇਰਹਿਮ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਆਪਣਾ ਰਾਜ 10 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ, ਅਤੇ ਕਰੂਰ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਚੋਲ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਇਆ, ਸਗੋਂ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ, ਮਲੇਸ਼ੀਆ, ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਅਤੇ ਨਿਕੋਬਾਰ ਵਰਗੀਆਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੀਆਂ ਧਰਤੀਆਂ 'ਤੇ ਵੀ ਜਿੱਤਾਂ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਇਆ।^[5]

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਚੋਲ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀਲੰਕਾ ਦੇ ਚੋਲ ਵਾਇਸਰਾਏ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ II ਦੇ ਰਾਜ ਦੌਰਾਨ, ਉਸ ਨੇ ਉਰੈਯੂਰ ਦੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ।

ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ

ਕਾਂਚੀਪੁਰਮ ਵਿੱਚ ਮਿਲੀ ਚੋਲ -ਯੁੱਗ ਦੀ ਬੁੱਧ ਮੂਰਤੀ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ, ਚੇਨਈ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਗਈ ਹੈ।

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ, ਵਿਰਾਮੇ-ਤੁਨਈਯਾਗਵੁਮ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜਕੇਸਰੀ ਦਾ ਖ਼ਿਤਾਬ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਚਿੰਗਲੇਪੁਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਤੋਂ ਰਾਜਾ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਜਨਮ ਤਾਰੇ ਨੂੰ ਅਸਲੇਸ਼ਾ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ।^[6] ਰਾਮਨਾਦ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਤਿਰੂਪਤੂਰ ਵਿੱਚ ਤਿਰੁਤਲੀਸ਼ਵਰ ਮੰਦਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਪੂਰਵਦੇਸ਼ਮ, ਗੰਗਾ ਅਤੇ ਕਦਾਰਾਮ (ਭਾਵ, ਕੇਦਾਹ) ਦੇ ਜੇਤੂ ਵਜੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਕੰਨਿਆਕੁਮਾਰੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰਦੇਵਾ ਉਰਫ਼ ਵੀਰਾ-ਚੋਲ;

(ਕੁਦਲਸੰਗਮ ਵਿੱਚ ਮੰਨਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ; ਵੇਂਗੀ ਅਤੇ ਕਲਿੰਗ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਿਆ; ਚੋਲਾ, ਟੁੰਡੀਰਾ, ਪਾਂਡਿਆ, ਗੰਗਾਵਾਦੀ ਅਤੇ ਕੁਲੁਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਹਮਦੇਯ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ; ਅਤੇ ਅਹਵਮੱਲਾ ਦਾ ਪਿਛਲਾ ਹਿੱਸਾ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ)।^[7]

ਓਟਾਕੂਥਰ ਦੇ ਵਿਕਰਮ ਚੋਲਾਂ ਉਲਾ ਨੇ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ:

ਰਾਜਾ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ ਨੇ, ਕੁਡਾਲਾ ਸੰਗਮ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਅਣਗਿਣਤ ਚਮਕਦੇ, ਘੁੰਮਦੇ ਹਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਵੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਪਰਾਨੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਵਿਕਰਮ ਚੋਲ ਦੇ ਵੰਸ਼ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ^[8]

— ਓਟਾਕੂਥਰ, ਵਿਕਰਮ ਚੋਲ ਉਲਾ, ਆਇਤ 22

ਗੱਠਜੋੜ

ਸੋਮੇਸ਼ਵਰ ਪਹਿਲੇ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੋਮੇਸ਼ਵਰ ਦੂਜਾ ਅਪ੍ਰੈਲ 1068 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਚਾਲੂਕਿਆ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਦੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਵਿਚਕਾਰ ਝਗੜਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੱਛਮੀ ਚਾਲੂਕਿਆ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਛੇਵਾਂ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦੇ ਚੋਲ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਰਾਜਾ ਦੁਆਰਾ ਉ ਸਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਖੁਦ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਛੇਵਾਂ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਚਾਲੂਕਿਆ ਦਾ ਰਾਜਾ ਮੰਨਿਆ। ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵਿਕਰਮਾਦਿਤਿਆ ਛੇਵਾਂ ਨਾਲ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਠਜੋੜ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੋਵਾਂ ਸਾਮਰਾਜਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੇ ਝਗੜੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਤਿਰੂਮੁਕੁਡਲ (ਕਾਂਚੀਪੁਰਮ ਦੇ ਨੇੜੇ) ਵਿੱਚ ਵੈਂਕਟੇਸ਼ ਪੇਰੂਮਲ ਮੰਦਰ ਦਾ ਹਵਾਈ ਦ੍ਰਿਸ਼, ਇਹ ਮੰਦਰ 1069 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਵੀਰੇਂਦਰ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਅਤੇ ਵੈਦਿਕ ਸਕੂਲ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ।

ਤਿਰੁਮੁਕੁਡਲ ਵਿਖੇ ਵੈਂਕਟੇਸ਼ ਪੇਰੂਮਲ ਮੰਦਿਰ ਦੀ ਚਮਕ

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਰਾਜਾਧਿਰਾਜਾ ਚੋਲ ਅਤੇ ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ II ਦਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਈ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਜ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਕੁਲੋਥੁੰਗਾ ਚੋਲ ਪਹਿਲੇ, ਦੇ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਤੋਂ, ਜੋ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ 15ਵੇਂ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਤੰਜਾਵੁਰ ਦੇ ਬ੍ਰਿਹਦੇਸ਼ਵਰ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦਾ ਨਾਮ ਅਰੁਮੋਲਿਨੰਗਾਈ ਸੀ। ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ ਦੀ ਧੀ ਰਾਜਸੁੰਦਰੀ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਗੰਗਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਨੰਤਵਰਮਨ ਚੋਡਾਗੰਗਾ ਦੇਵਾ ਪੂਰਬੀ ਗੰਗਾ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦਾ ਪੂਰਵਜ ਬਣਿਆ।

ਮੌਤ ਅਤੇ ਉਤਰਾਧਿਕਾਰ

ਉਸ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਤੀਰੁਨਾਮਨੱਲੁਰ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਇੱਕ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਤੋਂ, ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਨੇ ਸਕਲਾਭੁਵਨਸਰਾਯ, ਸ਼੍ਰੀਮੇਦਿਨੀਵਲੱਭ, ਮਹਾਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਚੋਲਾਕੁਲਾ-ਸੁੰਦਰਾ, ਪਾਂਡਿਆਕੁਲੰਤਕ, ਅਹਾਵਮੱਲਕੁਲਾ-ਕਲਾ, ਅਹਾਵਮੱਲਨਈ-ਮੁਮਮਾਦੀਕਲਾ-ਚਲਾਵੇਨ, ਚੋਲਾਕੁਲਾ-ਕਲਾ, ਅਹਾਵਮੱਲਨਈ-ਮੁਮਮਾਦੀਕਲਾ-ਚਲਵੇਣ, ਰਾਜਕੁਲਾ-ਚਲਾਵੇਨ, ਸੂਰਜੀ ਦੌੜ ਦੀ ਮਹਿਮਾ, ਸ਼੍ਰੀ-ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰਦੇਵਾ, ਰਾਜਕੇਸਰੀਵਰਮਾ ਪੇਰੁਮਨਾਦਿਗਲ (ਕੰਨੜ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਪਰਮਾਨਦੀ ਦੇ ਨੋਲੰਬਾ ਪੱਲਵ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ) ਅਤੇ ਕੋਨੇਰਿਨਮਾਈਕੋਂਡਨ ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਤਿਰੁਨਾਮਨੱਲੁਰ ਨੂੰ ਤਿਰੁਨਾਵਲੁਰ ਜਾਂ ਰਾਜਾਦਿੱਤਪੁਰਮ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸ ਦੇ ਮਹਾਨ ਪੂਰਵਜ ਰਾਜਾਦਿਤਿਆ ਚੋਲਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ ਦੀ ਮੌਤ 1070 ਈਸਵੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਰਾਜੇਂਦਰ ਦੂਜੇ ਜਾਂ ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਚੋਲ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਵਾਰਸ ਅਤੀਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ ਨੇ ਕੀਤਾ।

ਉਸ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਕੁਲੋਤੁੰਗ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਤੰਜਾਵੁਰ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਵੀਰਾਰਾਜੇਂਦਰ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦਾ ਨਾਮ ਅਰੁਮੋਲੀ ਨੰਗਈ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਵੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਅਲਾਵੰਦਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ 'ਰਾਜਰਾਜ' ਜਾਂ ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ' ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਦਿੱਤੀ। ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਮਦੁਰੰਤਕ ਨੂੰ ਚੋਲੇਂਦਰ ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਨਾਲ ਟੋਂਡਾਈਮੰਡਲਮ ਦਾ ਵਾਇਸਰਾਏ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ। ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਸੇਥੁਰਮਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਮਾਦੁਰੰਤਕਣ ਰਾਜਾਧੀਰਾਜਾ ਚੋਲ ਪਹਿਲੇ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੁੱਤਰ ਗੰਗਾਈਕੋਂਡਚੋਲਾ ਨੂੰ ਪਾਂਡਿਆ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਵਾਇਸਰਾਏ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅਤੀਰਾਜੇਂਦਰ ਕੌਣ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਰਾਜਾਧਿਰਾਜ ਵਾਂਗ, ਵੀਰਰਾਜੇਂਦਰ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪੁਰਵਦੇਸਮ, ਗੰਗਾਈ ਅਤੇ ਕਦਾਰਾਮ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਰਾਜ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਪਹਿਲੂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗ੍ਰਾਂਟਾਂ ਅਤੇ ਹੁਕਮ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਾਜਾ ਚਿਦੰਬਰਮ ਵਿਖੇ ਥਿਲਈ (ਸਿਵਨ) ਵਿਖੇ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਗਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਉੱਚ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲੇ ਰੂਬੀਜ਼ ਨਾਲ ਬਣਿਆ ਇੱਕ ਹਾਰ ਭੇਟ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਵਾਂਗ, ਉਸ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਦੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਅਤੇ ਦੇਖਭਾਲ ਵੀ ਕੀਤੀ।

ਨੋਟਸ

References

• South Indian Inscriptions: Miscellaneous inscriptions in Tamil (4 pts. in 2) By Eugen Hultzsch, Hosakote Krishna Sastri, V. Venkayya, Archaeological Survey of India
• Nilakanta Sastri, K.A. (1935). The CōĻas, University of Madras, Madras (Reprinted 1984).
• Nilakanta Sastri, K.A. (1955). A History of South India, OUP, New Delhi (Reprinted 2002).
• Nilakanta Sastri, K.A. (1955), A History of South India - From Prehistoric Times to the Fall of Vijayanagar (Reprinted 2003).
• Nilakanta Sastri, K.A. (1935)

ਪਿਛਲਾ ਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ II

ਚੋਲ 1063–1070 CE

ਅਗਲਾ ਅਤੀਰਾਜੇਂਦਰ ਚੋਲ