ਖਾਰੋਂ

ਖਾਰੋਂ ਜਾਂ ਸ਼ੈਰਨ ਪਲੂਟੋ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਉਪਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਖੋਜ ੧੯੭੮ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ੨੦੧੫ ਵਿੱਚ ਪਲੂਟੋ ਅਤੇ ਸ਼ੈਰਨ ਉੱਤੇ ਸੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਅਮਰੀਕੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਿਊ ਹੋਰਾਇਜ਼ੰਜ਼ ਨਾਂਅ ਦਾ ਮਨੁੱਖ-ਰਹਿਤ ਪੁਲਾੜ ਯਾਨ ਭੇਜਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਹੈ। ਸ਼ੈਰਨ ਗੋਲਾਕਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਵਿਆਸ ੧,੨੦੭ ਕਿਮੀ ਹੈ, ਜੋ ਪਲੂਟੋ ਦੇ ਵਿਆਸ ਦੇ ਅੱਧ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਵੱਧ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਕੁਲ ਖੇਤਰਫਲ ਲਗਭਗ ੪੫.੮ ਲੱਖ ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਪਲੂਟੋ ਉੱਤੇ ਨਾਈਟ੍ਰੋਜਨ ਅਤੇ ਮੀਥੇਨ ਦੀ ਜੰਮੀ ਹੋਈ ਬਰਫ਼ ਹੈ ਉੱਥੇ ਸ਼ੈਰਨ ਉੱਤੇ ਉਸਦੀ ਬਜਾਏ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਰਫ਼ ਹੈ। ਪਲੂਟੋ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਪਤਲਾ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਹੈ ਪਰ ਸ਼ੈਰਨ ਉੱਤੇ ਹੋਈ ਸੋਧ ਤੋਂ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਵਾਯੂਮੰਡਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸ਼ੈਰਨ ਉੱਤੇ ਪਲੂਟੋ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਘੱਟ ਹਨ ਅਤੇ ਬਰਫ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ।^[1]

ਸ਼ੈਰਨ