ਕੋਰੀਅਨ ਭਾਸ਼ਾ

ਕੋਰੀਅਨ ਭਾਸ਼ਾ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਦੋ ਮੁਲਕਾਂ ਉੱਤਰੀ ਕੋਰੀਆ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਕਰੀਬ ਸੱਤ ਕਰੋੜ ਅੱਸੀ ਲੱਖ ਲੋਕ ਕੋਰੀਅਨ ਬੋਲਦੇ ਹਨ।

ਕੋਰੀਅਨ
한국어 (ਦੱਖਣ ਕੋਰੀਆ) 조선말 (ਉੱਤਰ ਕੋਰੀਆ)
ਉਚਾਰਨ	[han.ɡu.ɡʌ] / [tɕo.sʰʌn.mal]
ਜੱਦੀ ਬੁਲਾਰੇ	ਕੋਰੀਆ
ਨਸਲੀਅਤ	ਕੋਰੀਅਨ ਲੋਕ
Native speakers	77,233,270 (2010)[1]
ਭਾਸ਼ਾਈ ਪਰਿਵਾਰ	Koreanic Buyeo Sillan ਕੋਰੀਅਨ
Early forms	ਪ੍ਰੋਟੋ-ਕੋਰੀਅਨ ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਰੀਅਨ ਮੱਧਕਾਲੀ ਕੋਰੀਅਨ
ਮਿਆਰੀ ਰੂਪ	Munhwaŏ (ਉੱਤਰ ਕੋਰੀਆ) Pyojuneo (ਦੱਖਣ ਕੋਰੀਆ)
ਉੱਪ-ਬੋਲੀਆਂ	ਕੋਰੀਅਨ ਉਪ-ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
ਲਿਖਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧ	Hangul (primary) Hanja Romaja ਕੋਰੀਅਨ ਬਰੇਲ
ਅਧਿਕਾਰਤ ਸਥਿਤੀ
ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ	ਫਰਮਾ:ROK ਫਰਮਾ:DPRK  ਚੀਨ (Yanbian and Changbai)
ਮਾਨਤਾ-ਪ੍ਰਾਪਤ ਘੱਟ-ਗਿਣਤੀ ਵਾਲੀ ਬੋਲੀ	ਫਰਮਾ:Country data CIS
ਰੈਗੂਲੇਟਰ	The Language Research।nstitute, Academy of Social Science 사회과학원 어학연구소 / 社會科學院 語學研究所 (Democratic People's Republic of Korea) National।nstitute of the Korean Language 국립국어원 / 國立國語院 (Republic of Korea) China Korean Language Regulatory Commission 중국조선어규범위원회 中国朝鲜语规范委员会 (People's Republic of China)
ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕੋਡ
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-1	ko
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-2	kor
ਆਈ.ਐਸ.ਓ 639-3	Variously: kor – ਮਾਡਰਨ ਕੋਰੀਅਨ jje – Jeju okm – ਮੱਧਕਾਲੀ ਕੋਰੀਅਨ oko – ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਰੀਅਨ oko – ਪ੍ਰੋਟੋ-ਕੋਰੀਅਨ
Linguist List	okm ਮੱਧਕਾਲੀ ਕੋਰੀਅਨ
	oko ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਰੀਅਨ
Glottolog	kore1280
ਭਾਸ਼ਾਈਗੋਲਾ	45-AAA-a
Countries with native Korean-speaking populations (established immigrant communities in green).

ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਕੋਰੀਅਨ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਇਲਾਕਾ

ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਮੁਤਾਬਕ ਇੱਕ ਵਿਯੋਜਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ।^{[2][3][4][5][6][7]}