ਢੁੱਡੀਕੇ

ਮੋਗੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਪਿੰਡ From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

ਢੁੱਡੀਕੇ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਇਹ ਕਸਬਾ ਅਜੀਤਵਾਲ ਤੋਂ ਦੋ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਸਥਿਤ ਹੈ।

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੱਥ ਢੁੱਡੀਕੇ, ਦੇਸ਼ ...
Remove ads

ਇਤਹਾਸ

ਇਹ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਗ਼ਦਰ ਪਾਰਟੀ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਯੋਗਦਾਨ ਹੈ। ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ 12 ਗਦਰੀ ਬਾਬੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਇਹ ਹਨ; ਭਾਈ ਈਸ਼ਰ ਸਿੰਘ (ਫ਼ਾਂਸੀ ਦੇ ਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕੀਤੇ ਗਏ।), ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਪਾਖਰ ਸਿੰਘ, ਪਾਲਾ ਸਿੰਘ ਸਪੁੱਤਰ ਕਾਲ਼ਾ ਸਿੰਘ, ਪਾਲਾ ਸਿੰਘ ਸਪੁੱਤਰ ਬੱਗਾ ਸਿੰਘ ਤੇ ਮਾਸਟਰ ਫੇਰਾ ਸਿੰਘ। ਇਥੇ ਗ਼ਦਰੀਆਂ ਦੀ ਲੁਕਵੀਂ ਠਹਿਰ ਸੀ। ਪੰਜਾਬ ਕੇਸਰੀ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਅਤੇ ਨਾਵਲਕਾਰ ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ ਦਾ ਜੱਦੀ ਪਿੰਡ ਹੈ।

ਢੁਡੀਕੇ ਅਸਲ ਵਿਚ ਗਿੱਲਾਂ ਦਾ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਗਿੱਲਾਂ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਬਠਿੰਡਾ ਨਾਲ਼ ਜਾ ਜੁੜਦਾ ਹੈ। ਰਾਜਾ ਬਿਨੈਪਾਲ ਭਰਨੇਰ ਦੇ ਰਾਜੇ ਅਭੈਪਾਲ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਰਾਜੇ ਦੀ ਮੌਤ ਪਿਛੋਂ ਬਿਨੈਪਾਲ ਦਾ ਆਪਣੇ ਮਤਰੇਏ ਭਰਾ ਨਾਲ਼ ਝਗੜਾ ਹੋ ਗਿਆਂ। ਮਤਰੇਏ ਭਰਾਵਾਂ ਨੇ ਗੱਦੀ ਸਾਂਭ ਕਿ ਬਿਨੈਪਾਲ ਨੂੰ ਉਥੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ ਬਠਿੰਡੇ ਆਪਣੀ ਸਲਤਨਤ ਕਾਇਮ ਕਰ ਲਈ। ਬਿਨੈਪਾਲ ਨੇ 655 ਈ: ਵਿੱਚ ਸਤਲੁਜ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਬਠਿੰਡੇ ਵਾਲੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕਰਵਾਈ। ਬਿਨੈਪਾਲ ਦੀ ਦਸਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਚੋਂ ਰਾਜੇ ਪ੍ਰਿਥੀਪਾਲ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਔਲਾਦ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਭੁੱਲਰ ਜੱਟ ਦੀ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਘਰ ਗਿੱਲਪਾਲ ਨੇ ਜਨਮ ਲੈਣ ਸਮੇਂ ਉਸ ਦੇ ਵਜ਼ੀਰ ਰਤਨ ਮੱਲ ਦੇ ਧਰੋਹ ਕਰਨ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਕਾਫੀ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਰਤਨ ਹਾਜ਼ੀ ਬਣ ਕੇ ਬਗਦਾਦ ਦੇ ਜਰਨੈਲ ਰੌਸ਼ਨ ਅਲੀ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ। ਰੌਸ਼ਨ ਅਲੀ ਨੇ ਬਠਿੰਡੇ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਗਿੱਲਪਾਲ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ। ਗਿੱਲਪਾਲ ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ। ਗਿੱਲਪਾਲ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਠਿੰਡਾ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਚੋਂ ਬੱਧਣ ਗਿੱਲਾਂ ਨੇ ਰਾਜੇਆਣਾ ਬੰਨਿਆ। ਅਗਲੀਆਂ ਪੀੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਰੀ ਦੇ ਘਰ 1280 ਬਿਕਰਮੀ ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ। ਇਹ ਭਜਨ ਬੰਦਗੀ ਵਾਲਾ ਬੰਦਾ ਸੀ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਝਿੜੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇ ਬਰਾੜਾਂ ਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕਿ ਰਾਜੇਆਣੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਦੀ ਸਮਾਧ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਰਾਜੇਆਣੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ। ਰਾਜੇਆਣੇ ਬਰਾੜਾਂ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਗਿੱਲ ਮੋਗਰੇ (ਮੋਗਾ) ਦੇ ਥੇਹ ਵੱਲ ਵਧੇ। ਰਾਜੇ ਦੇ ਅੱਠ ਪੁੱਤਰ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਢੁੱਡੀ ਸੀ। ਢੁੱਡੀ ਤੋਂ ਅੱਠਵੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀ ਸੂਰਤ ਦੇ ਘਰ ਗੁਰਦਾਸ ਬਾਸੇ ਤੋਂ ਸਲੇਮ ਸ਼ਾਹ ਹੋਏ। ਇਹ ਮੋਗੇ ਚੜ੍ਹਦੀ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਗੋਧੇ ਵਾਲੇ ਛੱਪੜ ਕੋਲ ਬੈਠੇ ਸਨ। ਇਹ ਆਪਣਾ ਮਾਲ ਡੰਗਾ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਢੁੱਡੀਕੇ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਇੱਕ ਛੱਪੜ ਕੋਲ ਚਰਾਉਣ ਲੈ ਆਂਉਦੇਂ ਸਨ। ਹੁਣ ਵੀ ਇਹ ਛੱਪੜ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਲੋਕ ਦੋਹੀਵਾਲਾ ਛੱਪੜ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਧਾਰਾਂ ਚੋ ਕਿ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਘਰ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਵੇਲੇ ਇਹ ਸਾਰਾ ਇਲਾਕਾ ਜੰਗਲ ਹੀ ਸੀ। ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ ਗੁਰਦਾਸ, ਬਾਸੋ ਤੇ ਸਲੇਮ ਸ਼ਾਹ ਦੋਹੀ ਵਾਲੇ ਛੱਪੜ ਕੋਲ ਬੈਠ ਗਏ। 1640 ਬਿਕਰਮੀ ਨੂੰ ਗੁਰਦਾਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਭੋਮੀਆ ਤੋਂ ਪਿੰਡ ਦੀ ਮੋੜ੍ਹੀ ਗਡਵਾਈ ਤੇ ਵੱਡੇ - ਵਡੇਰੇ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਮ ਢੁੱਡੀਕੇ ਪਿਆ। ਗੁਰਦਾਸ ਦੇ ਚਾਰ ਪੁੱਤਰ ਸਨ। ਭੋਮੀਆ, ਕਪੂਰਾ, ਦਲਪਤ ਅਤੇ ਸੁਖਚੈ। ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਛੇ ਪੱਤੀਆਂ ਹਨ। ਭੋਮੀਆਂ ਨੇ ਕੋਲੂ, ਕਪੂਰੇ ਨੇ ਕਪੂਰਾ ਅਤੇ ਦਲਪਤ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਝੰਡੇ ਨੇ ਝੰਡਾ ਪੱਤੀ ਬੰਨ੍ਹੀ। ਝੰਡੇ ਦੇ ਇੱਕ ਭਰਾ ਧਰਮੇ ਨੇ ਪਿੰਡ ਮੱਦੋਕੇ ਵਸਾਇਆ। ਗਿੱਲਾਂ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਰਾਂ, ਸਿੱਧੂ, ਸੰਧੂ, ਗਰੇਵਾਲ, ਧਾਲੀਵਾਲ, ਧਨੋਏ, ਹੇਰੂ ਅਤੇ ਪੁੰਨੂ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਵੀ ਘਰ ਹਨ। ਜੱਟਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾ ਮਜ੍ਹਬੀ, ਰਾਮਦਾਸੀਏ, ਬੈਰਾਗੀ, ਮਹਿਰੇ, ਦਰਜ਼ੀ, ਸੱਧਰ, ਖੱਤਰੀ, ਸੁਨਿਆਰ, ਪਰਜਾਪਤ, ਬਾਜੀਗਰ, ਅਰੋੜੇ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦੇ ਵੀ ਘਰ ਹਨ। ਮਜ੍ਹਬੀ ਤੇ ਰਾਮਦਾਸੀਆਂ ਦੀ ਤਾਂ 1200 ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਵੇਟ ਹੈ। ਇਥੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰ ਇਮਾਰਤ ਵਾਲਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਉੱਚਾ ਡੇਰਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਬਹੁਤ ਮਾਨਤਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਵਿਆਹ-ਸ਼ਾਦੀ ਸਮੇਂ ਆਨੰਦ ਕਾਰਜ ਦੀ ਰਸਮ ਇਥੇ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਪਿੰਡ ਬੱਝਣ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਤੇ ਪਿੰਡ ਬੱਝਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਸੇ-ਪਾਸੇ ਪਿੰਡਾਂ ਤੋਂ ਹੋਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵੱਸਣ ਲਈ ਮਾਣ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਆਂਉਦੇ ਸਨ। ਜੀਵਨ ਦੇ ਆਮ ਕੰਮ ਰਲ਼ ਮਿਲ ਕੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਤਰਖਾਣ ਹਲ ਪੰਜਾਲੀ, ਲੁਹਾਰ ਲੋਹੇ ਦਾ ਕੰਮ ਤੇ ਜੁਲਾਹੇ ਕੱਪੜੇ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ। ਰਾਮਦਾਸੀਏ ਜੁੱਤੀਆਂ ਬਣਾਉਦੇ, ਮਹਿਰੇ ਪਾਣੀ ਭਰਦੇ। ਸੱਧਰ ਵਿਆਹ-ਸ਼ਾਦੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਆ ਕੇ ਹੱਥ ਵਟਾਂਉਦੇਂ। ਮਰਾਸੀਆਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕਿੱਤਾ ਸੀ। ਜੱਟਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਿੱਤਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਰਲ ਕੇ ਜੱਟ ਦੀ ਮਦਦ ਵੀ ਕਰਦੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਨਿਰਬਾਹ ਵੀ ਕਰਦੇ। ਸੁਣਿਐ ਢੁੱਡੀਕੇ ਗਿੱਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਮਰਾਸੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਘਰ ਵਾਲੀ ਰੁੱਸ ਕੇ ਪੇਕਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਰ ਗਈ। ਮਰਾਸੀ ਬੋਲਿਆ, "ਮੈਂ ਕੋਈ ਐਰ ਗੈਰ ਨਹੀਂ, ਢੁੱਡੀਕੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਮਰਾਸੀ ਹਾਂ, ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਹੋਰ ਲੈ ਆਂਉਗਾ" ਭਲਾ ਮਰਾਸਣ ਨੇ ਕਿਥੇ ਜਾਣਾ ਸੀ।

ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਾਮਦਾਸੀਆਂ ਚੋਂ ਸਰੋਏ, ਢੋਲਣ ਤੋਂ ਕਲੇਰ, ਤਾਜਪੁਰ ਤੋਂ ਚੁੰਬਰ,ਗੁਜਰਵਾਲ ਤੋਂ ਅਤੇ ਕਈ ਘਰ ਦੇਆਬੇ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ। ਮਜ੍ਹਬੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਘਰ ਪੱਤੇ ਤੋਂ, ਮਲਸੀਹਾਂ ਤੋਂ, ਦੇਆਬੇ ਤੋਂ ਅਤੇ ਮੋਗੇ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ। ਮਿਸਤਰੀ ਰੋਡਿਆਂ ਤੋਂ, ਬੈਰਾਗੀ ਹੇਰਾਂ ਤੋਂ, ਪਰਜਾਪਤ ਛੰਦੜਾਂ ਤੋਂ ਕਟਾਰੀਏ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਤੋਂ ਅਤੇ ਗੜਵੀ ਵਾਲੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਲਹੌਰ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ। ਰਲ਼-ਮਿਲ ਕੇ ਅਧੁਨਿਕ ਪਿੰਡ ਬਣ ਗਿਆ।

ਇਸ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਨਾਵਲਕਾਰ ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ ਦਾ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਦਰਜਨਾਂ ਨਾਵਲ ਲਿਖ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਵਲ ਦੀ ਗੱਲ ਚਲਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੰਵਲ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕੰਮ ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ ਬਿਨਾਂ ਅਧੂਰੇ ਹਨ। ਡਾ.ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਇਥੋਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੱਰਥ ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਕਈ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਛਪ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਅਲੋਚਕਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਬਣਦਾ ਨੋਟਿਸ ਨਹੀ ਲਿਆ। ਦਰਸ਼ਨ ਗਿੱਲ ਇਥੋਂ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਲੇਖਕ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਈ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਏ ਹਨ। ਡਾ. ਜਸਵੰਤ ਗਿੱਲ, ਸ੍ਰੀ ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਕੰਵਲ ਦੀ ਜੀਵਨ ਸਾਥਣ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਸਿਹਤ ਵਿਗਿਆਨ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਲਿਖਿਆ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਗੁਰਚਰਨ ਢੁੱਡੀਕੇ, ਅਮਰਜੀਤ ਢੁੱਡੀਕੇ, ਬੇਅੰਤ ਬਾਵਾ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਲੇਖਕ ਹਨ। ਕੰਵਲ ਜੀ ਦੇ ਕਰਕੇ ਇਥੇ ਸਮੇਂ-ਸਮੇਂ ਵਧੀਆ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਸਮਾਗਮ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਸਿਰਕੱਢ ਲੇਖਕ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸੁਜਾਨ ਸਿੰਘ, ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ, ਈਸ਼ਰ ਸਿੰਘ ਅਟਾਰੀ, ਬਲਰਾਜ ਸਾਹਨੀ, ਕਰਮਜੀਤ ਕੁੱਸਾ, ਕਿਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਕਸੇਲ, ਤੇਰਾ ਸਿੰਘ ਚੰਨ, ਤੇ ਡਾ. ਜਗਤਾਰ ਵਰਗੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਥੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਰਵਣ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਸਾਲ ਢੁੱਡੀਕੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜਾਇਆ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਹੈ ਕਿ ਕੰਵਲ ਜੀ ਸਰਵਣ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀਓਂ ਪੱਟ ਕੇ ਇਥੇ ਲੈ ਆਏ ਸਨ। ਹੁਣ ਲੋਕ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਸਰਵਣ ਸਿੰਘ ਢੁੱਡੀਕੇ ਹੀ ਆਖਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਖੇਡ ਸਾਹਿਤ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖ ਕੇ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਲੀਹ ਪਾਈ ਹੈ। ਸੱਤਪਾਲ ਗਰੋਵਰ ਬਿਨਾਂ ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੀ ਗੱਲ ਅਧੂਰੀ ਰਹੇਗੀ। ਸੱਤਪਾਲ ਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰਲਾ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਇੰਨੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਵਿਖਾਈ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਢੁੱਡੀਕੇ ਉਸ ਦਾ ਆਪਣਾ ਹੀ ਪਿੰਡ ਹੋਵੇ।ਪਿੰਡ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਨੇ ਬਹੁਤ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਹਨ। [3]

Remove ads

ਭੂਗੋਲ

ਢੁੱਡੀਕੇ 30°46′42″N 75°20′30″E / 30.778233°N 75.341646°E[1] 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਔਸਤ ਉਚਾਈ 233 ਮੀਟਰ (767 ਫੁੱਟ) ਹੈ। ਭਾਰਤ, ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮੋਗਾ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਅਜੀਤਵਾਲ ਤੋਂ 4 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ NH95 (ਮੋਗਾ-ਲੁਧਿਆਣਾ ਹਾਈਵੇ) 'ਤੇ ਹੈ।

ਇਹ ਮੋਗਾ ਤੋਂ 19 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ। ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਚੰਡੀਗਡ਼੍ਹ ਤੋਂ 160 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ। ਚੁਹਾਰਚਕ 2 ਕਿਲੋਮੀਟਰ, ਦੌਧਰ 5 ਕਿਲੋਮੀਟਰ, ਅਜੀਤਵਾਲ 2 ਕਿਲੋਮੀਟਰ, ਨਾਥੂ ਵਾਲਾ ਜਾਦੀਦ 6 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਕੋਕਰੀ 7 ਕਿਲੋਮੀਟਰ,ਮਹਿਣਾ 8 ਕਿਲੋਮੀਟਰ, ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੇ ਨੇਡਲੇ ਪਿੰਡ ਹਨ। ਢੁੱਡੀਕੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਮੋਗਾ-1 ਤਹਿਸੀਲ, ਮੋਗਾ ਤਹਿਸੀਲ ਅਤੇ ਮੋਗਾ-1 ਤਹਸੀਲ ਅਤੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਨਿਹਾਲ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ ਤਹਿਸੀਲ ਨਾਲ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਗਰਾਂਓ, ਮੋਗਾ, ਭਾਗ ਪੁਰਾਣ, ਰਾਇਕੋਟ ਧੁਡਿਕੇ ਦੇ ਨੇਡ਼ਲੇ ਸ਼ਹਿਰ ਹਨ।

Remove ads

ਜਲਵਾਯੂ

ਭਾਰਤ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਧੁਡਿਕੇ ਨਵੰਬਰ ਤੋਂ ਫਰਵਰੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ। ਰਾਤ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ 6.40 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਅੱਧ ਤੋਂ ਜਨਵਰੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਧੁੰਦ ਆਮ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਫਰਵਰੀ ਅਤੇ ਮਾਰਚ ਸੁਹਾਵਣੇ ਮਹੀਨੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਾਪਮਾਨ 18 ਤੋਂ 24 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਪ੍ਰੈਲ ਤੋਂ ਅਕਤੂਬਰ ਗਰਮੀਆਂ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਤਾਪਮਾਨ 41 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸੀਅਸ ਤੱਕ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨਮੀ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਹੋਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਪੌਣਪਾਣੀ ਅੰਕੜੇ, ਮਹੀਨਾ ...

ਜਨਸੰਖਿਆ

ਢੁੱਡੀਕੇ[5] ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਮੋਗਾ ਤਹਿਸੀਲ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਪਿੰਡ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਕੁੱਲ 1234 ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। 2011 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਪਿੰਡ ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 6200 ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 3239 ਪੁਰਸ਼ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ 2961 ਔਰਤਾਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਇੱਥੋਂ ਦੀ ਸਥਾਨਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਢੁੱਡੀਕੇ ਵਿੱਚ 0 ਤੋਂ 6 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 633 ਹੈ, ਜੋ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 10.21% ਬਣਦੀ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਧੁਡਿਕੇ ਦਾ ਔਸਤ ਲਿੰਗ ਅਨੁਪਾਤ 914 ਹੈ, ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ ਦੀ ਔਸਤ 895 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ। ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਅਨੁਸਾਰ ਧੁਡ਼ੀਕੇ ਦਾ ਬਾਲ ਲਿੰਗ ਅਨੁਪਾਤ 924 ਹੈ, ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਔਸਤ 846 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੈ।

ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਅਤੇ ਪੰਚਾਇਤੀ ਰਾਜ ਐਕਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਿੰਡ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਇੱਕ ਸਰਪੰਚ (ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁਖੀ) ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਿੰਡ ਦੀ ਇੱਕ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਨੁਮਾਇੰਦਾ ਹੈ।

95% ਆਬਾਦੀ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੀ ਹੈ।[6] ਬਾਕੀ ਦੇ 4.3% ਹਿੰਦੂ, 0.7% ਮੁਸਲਮਾਨ ਜਾਂ ਹੋਰ ਹਨ। 99% ਲੋਕ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਜੋਂ ਬੋਲਦੇ ਹਨ, 1% ਹਿੰਦੀ ਜਾਂ ਹੋਰ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ।

Remove ads

ਜਾਤੀ ਕਾਰਕ

ਪਿੰਡ ਧੁਡਿਕੇ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ, ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 35.98%, ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਾਤੀ (SC) ਤੋਂ ਹਨ। ਪਿੰਡ ਧੁਡਿਕੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵੇਲੇ ਕੋਈ ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਨਜਾਤੀ- (ਐੱਸਟੀ) ਆਬਾਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ।[7]

ਕੰਮ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ

ਪਿੰਡ ਧੁਡਿਕੇ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਵਿੱਚੋਂ 1950 ਲੋਕ ਕੰਮ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ। 97.08% ਕਾਮਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਕੰਮ (ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਜਾਂ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੀ ਕਮਾਈ) ਦੱਸਿਆ ਜਦੋਂ ਕਿ 2.92% ਛੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਲਈ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਮਾਮੂਲੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਲੱਗੇ 1950 ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 579 ਕਿਸਾਨ (ਮਾਲਕ ਜਾਂ ਸਹਿ-ਮਾਲਕ) ਸਨ ਜਦੋਂ ਕਿ 368 ਖੇਤੀਬਾਡ਼ੀ ਮਜ਼ਦੂਰ ਸਨ।[8]

ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਥਾਨ

ਵਿਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ

  • ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਸਰਕਾਰ ਕਾਲਜ-1967 ਵਿੱਚ ਮੱਦੋਕੇ ਰੋਡ ਉੱਤੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
  • ਨਾਰਥ ਵੈਸਟ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਇੰਜੀਨੀਅਰਿੰਗ ਐਂਡ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ
  • ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ-2003 ਵਿੱਚ ਢੁੱਡੀਕੇ (ਮੋਗਾ) ਵਿਖੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨਲ ਸੁਸਾਇਟੀ, ਮੋਗਾ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨਾਲ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ।
  • ਬਾਬਾ ਪੱਖਰ ਸਿੰਘ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ-6ਵੀਂ ਤੋਂ 12ਵੀਂ ਤੱਕ
  • ਗ਼ਾਦਰੀ ਸ਼ਈਦ ਬਾਬਾ ਈਸ਼ਰ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ-ਪਹਿਲੀ ਤੋਂ ਪੰਜਵੀਂ ਜਮਾਤ ਤੱਕ
  • ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਨਰਸਰੀ ਸਕੂਲ

ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਜਨਮ ਸਮਾਰਕ

ਸੰਨ 1956 ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਖੇਤਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਜਨਮ ਸਥਾਨ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਕਮੇਟੀ, ਢੁੱਡੀਕੇ ਨੂੰ ਰਜਿਸਟਰ ਕੀਤਾ। ਲਾਲ ਬਹਾਦੁਰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਇਸ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸਨ। ਇਸ ਯਾਦਗਾਰ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਫੰਡ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 17 ਨਵੰਬਰ 1959 ਨੂੰ ਡਾ. ਰਾਜਿੰਦਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਨੇ ਇਸ ਯਾਦਗਾਰ ਦਾ ਨੀਂਹ ਪੱਥਰ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਲਾਲ ਬਹਾਦੁਰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨੇ 28 ਜਨਵਰੀ 1965 ਨੂੰ ਇਸ ਯਾਦਗਾਰ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕੀਤਾ। ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਦੇ ਜਨਮ ਸਥਾਨ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੰਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਥੇ 26,27 ਅਤੇ 28 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਦਿਵਸ, ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਿਵਸ ਅਤੇ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਨ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਮਾਰੋਹ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਖੇਡ ਮੇਲਾ ਵੀ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਮੇਲੇ ਦਾ ਬਜਟ ਛੇ ਤੋਂ ਸੱਤ ਲੱਖ ਹੈ।[9]

Thumb
ਢੁੱਡੀਕੇ ਵਿਖੇ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਦਾ ਬੁੱਤ

ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ

ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੀ ਆਪਣੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਹਾਲ ਦੀ ਜਨਮ ਸਥਾਨ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ, ਪੰਜਾਬੀ, ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਸਮੇਤ ਕਈ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।

ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ

ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਗੁਰਦੁਆਰੇ, ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਰ, ਇੱਕ ਮੁਸਲਿਮ ਦਰਗਾਹ (ਮੁਸਲਿਮ ਸੰਤਾਂ ਦਾ ਸਥਾਨ) ਅਤੇ ਇੱਕ ਡੇਰਾ ਬੋਹੜਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।

ਗੁਰੂਦੁਆਰਾ ਬੇਰੀ ਸਾਹਿਬ

Thumb
ਢੁੱਡੀਕੇ ਵਿਖੇ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ

ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਛੇਵੇਂ ਗੁਰੂ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਬਣਿਆ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਬੇਰੀ ਸਾਹਿਬ।

ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਉੱਚਾ ਡੇਰਾ

ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਉੱਚਾ ਡੇਰਾ ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।

ਕੁਟੀਆ ਸਾਹਿਬ

ਕੁਟੀਆ ਸਾਹਿਬ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਕਾ ਲੰਗਰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਛਾਉਣੀ ਸਾਹਿਬ

ਢੁੱਡੀਕੇ ਦਾ ਇਹ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ 'ਤੇ ਬਾਜਾ ਪੱਟੀ ਵਿੱਚ ਦੌਧਰ ਲਿੰਕ ਸੜਕ 'ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਹੈ। ਕਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਇੱਕ ਕਮਰਾ ਸੀ, ਰਿਹਾਇਸ਼ੀ ਕਮਰੇ ਅਤੇ ਕੱਚੇ ਕਮਰੇ ਵੀ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਵਿਅਕਤੀ ਭਾਗ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੰਤ ਬਾਬਾ ਉਜਾਗਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਅਤੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਇਸਦਾ ਰੂਪ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਹੁਣ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਇਮਾਰਤ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਲਈ ਨਵੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਸਥਾਪਿਤ ਹਨ। ਇਸ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਬਾਰੇ ਕਾਫ਼ੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਇਤਿਹਾਸ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਿੰਡ ਦੀ ਬਾਜਾ ਪੱਤੀ ਵਿੱਚ ਮਿੱਤਲ ਬਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੱਤ ਜਾਂ ਅੱਠ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਗ੍ਰੰਥੀ ਵੀ ਸੀ। ਆਜ਼ਾਦੀ ਘੁਲਾਟੀਏ ਅਤੇ ਸ਼ਹੀਦ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ 28 ਜਨਵਰੀ 1865 ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਜੀ ਦਾ ਨਾਨਕਾ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਤਾ ਗੁਲਾਬ ਦੇਵੀ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਜਾ ਕੇ ਸ਼੍ਰੀ ਜਪੁਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਪੁਰਾਣਾ ਹੈ। ਉਸ ਲਾਈਨ 'ਤੇ ਇਹ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਸੀ। ਇਸਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਚੱਪੜ (ਤਾਲਾਬ) ਸਨ। ਉੱਥੇ ਪਿੱਪਲ, ਬੋਹੜ ਅਤੇ ਕਰਸਰ ਦੇ ਰੁੱਖ ਸਨ, ਪਰ ਹੁਣ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸੁੰਦਰ ਇਮਾਰਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦਾ ਰਸਤਾ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੇ ਗੇਟ ਤੋਂ ਚੌੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦਾ ਰੂਪ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। [10]

Remove ads

ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਜਨਮ ਦਿਨ ਮੇਲਾ

28 ਜਨਵਰੀ 1956 ਨੂੰ, ਐਲ. ਮੋਹਨ ਲਾਲ ਜੀ ਨੇ ਪਿੰਡ ਢੁੱਡੀਕੇ ਵਿਖੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਸਿੱਖਿਆ ਮੰਤਰੀ ਐਲ. ਜਗਤ ਨਾਰਾਇਣ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਹੇਠ ਪਹਿਲਾ ਲਾਲਾ ਲਾਜਪਤ ਰਾਏ ਜਨਮਦਿਨ ਪੇਂਡੂ ਸੰਮੇਲਨ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ। ਪਹਿਲੇ ਮੇਲੇ ਦਾ ਬਜਟ ਸਿਰਫ਼ 2,000/- ਰੁਪਏ ਸੀ। ਹਰ ਸਾਲ ਇਸਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਬੱਡੀ, ਹਾਕੀ, ਵਾਲੀਬਾਲ, ਬੈਲ-ਗੱਡੀਆਂ ਦੀਆਂ ਦੌੜਾਂ ਅਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਦੌੜਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਪੇਂਡੂ ਖੇਡਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ, ਰਾਜਪਾਲ, ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀ ਹਰ ਸਾਲ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਹਨ।

28 ਜਨਵਰੀ 1991 ਨੂੰ, ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਮੁੱਖ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਮੇਲਨ ਹੋਇਆ। ਸ਼੍ਰੀ ਚੰਦਰਸ਼ੇਖਰ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ, ਭਾਜਪਾ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀ ਅਟਲ ਬਿਹਾਰੀ ਵਾਜਪਾਈ, ਜਨਤਾ ਦਲ ਦੇ ਸ਼੍ਰੀ ਆਈ.ਕੇ. ਗੁਜਰਾਲ, ਚੌਧਰੀ ਬਲਰਾਮ ਜਾਖੜ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ, ਏ.ਆਈ.ਸੀ.ਸੀ., ਸ਼੍ਰੀ ਹਰਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਸੁਰਜੀਤ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ, ਸੀ.ਪੀ.ਆਈ., ਸ਼੍ਰੀ ਇੰਦਰਜੀਤ ਗੁਪਤ, ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ, ਸੀ.ਪੀ.ਆਈ. ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅੱਤਵਾਦ ਵਿਰੁੱਧ ਇੱਕ ਇਕੱਠ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕੀਤਾ। ਜਨਰਲ ਓ.ਪੀ. ਮਲਹੋਤਰਾ, ਰਾਜਪਾਲ, ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਜਪਾਲ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਾਂਤ ਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਕੀਤੀ। [11]

Remove ads

ਆਵਾਜਾਈ

ਰੇਲਵੇ

ਅਜੀਤਵਾਲ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪਾੜੋ ਮਾਹਣਾ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੇ ਬਹੁਤ ਨੇੜਲੇ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੁਧਿਆਣਾ - ਜੰਕਸ਼ਨ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹੈ 57 ਢੁੱਡੀਕੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਕਿ.ਮੀ.

ਬੱਸ

ਮੋਗਾ ਅਤੇ ਜਗਰਾਉਂ ਤੋਂ ਨੇੜਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਰਾਹੀਂ ਬੱਸਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤੀਆਂ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਪਰ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਸਮਾਂ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਢੁੱਡੀਕੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਆਟੋ/ਟੈਂਪੋ ਸੇਵਾ ਅਜੀਤਵਾਲ ਬੱਸ ਸਟਾਪ ਅਤੇ ਜਗਰਾਉਂ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਤੋਂ ਵੀ ਉਪਲਬਧ ਹੈ, ਨਾਮਾਤਰ ਖਰਚਿਆਂ ਨਾਲ...

ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਵਾਈ-ਫਾਈ ਪਿੰਡ

9 ਅਕਤੂਬਰ 2015 ਨੂੰ ਢੁੱਡੀਕੇ ਨੂੰ ਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਦੁਆਰਾ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੀ ਲਾਗਤ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਵਾਈਫਾਈ ਪਿੰਡ ਵਜੋਂ ਲਾਂਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਪਿੰਡ ਭਾਰਤ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵਾਈਫਾਈ ਪਿੰਡ ਬਣ ਗਿਆ। [12] [13][14]

ਹਵਾਲੇ

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads