4Q122
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
4Q122 (według starego systemu oznaczeń 4Q LXXDeut) – rękopis Septuaginty spisany na pergaminie sporządzonym ze skóry zwierzęcej, datowany na II wiek p.n.e. Zwój ten zawiera fragment biblijnej Księgi Powtórzonego Prawa 11:4[1]. Został znaleziony w Kumran w grocie 4. Fragment ten jest oznaczany również numerem 819 na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/4Q122.jpg/240px-4Q122.jpg)
Rękopis został opublikowany i opisany w 1992 roku przez Patricka Skehana w publikacji Qumran cave 4.4 (Discoveries in the Judaean desert 9). Stare oznaczenie zwoju wskazuje, że został znaleziony w grocie 4, jest to rękopis LXX czyli Septuaginty, zawiera treści Księgi Powtórzonego Prawa.