Aleksandra Ogińska

Aleksandra Ogińska
*Józefa Aleksandra z Czartoryskich primo voto Sapieżyna secundo voto Ogińska*
	; Aleksandra Ogińska, portret, Anonim, Młyn-muzeum dworu w Lubowie (Liubavas), Litwa
	; Pogoń
Rodzina	Ogińscy herbu Oginiec; Czartoryscy herbu Pogoń Litewska
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1730 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	28 sierpnia 1798 ; Siedlce
Ojciec	Michał Fryderyk Czartoryski
Matka	Eleonora Monika Waldsteinówna
Mąż	1. Michał Antoni Sapieha od 1748 do jego śmierci; 2. Michał Kazimierz Ogiński od 1761
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józefa Aleksandra z książąt Czartoryskich, primo voto księżna Sapieżyna, secundo voto księżna Ogińska (ur. 19 marca 1730, zm. 28 sierpnia 1798 w Siedlcach) – księżna, magnatka z rodu Czartoryskich, dama krzyża orderowego Zakonu Maltańskiego^[1] i dama Krzyża Gwiaździstego^[2].

Szybkie fakty Rodzina, Data i miejsce urodzenia ...

Zamknij

Była córką Fryderyka Michała Czartoryskiego i Eleonory Moniki Waldsteinówny. Miała dwie starsze siostry, Antoninę oraz Konstancję, a jej młodszy brat zmarł jako dziecko^[3]. Wyszła za mąż w 1748 r. za Michała Antoniego Sapiehę, a następnie rok po jego śmierci, w 1761 r. za hetmana wielkiego litewskiego Michała Ogińskiego. Po śmierci ojca odziedziczyła w 1775 r. miasto Siedlce z siedmioma przyległymi folwarkami. Wpłynęła na rozwój ekonomiczny i kulturowy miasta.

4. Kazimierz Czartoryski (1674–1741)
	2. Michał Fryderyk Czartoryski (1696-1775)
5. Izabela Elżbieta Morsztyn (1671-1758)
		1. Aleksandra Ogińska (1730-1798)
6. Jan Antoni Waldstein
	3. Eleonora Monika Waldsteinówna (1710-1795)
7. Anna Waldstein

Aleksandra Ogińska i Siedlce w trzech pamiętnikach z XIX wieku. Wstęp i oprac. Rafał Dmowski i Artur Ziontek. Siedlce: Archiwum Państwowe, Instytut Historii AP, Instytut filologii Polskiej AP, 2007. Książka dostępna w wersji cyfrowej https://repozytorium.uph.edu.pl/handle/11331/256
Głowacka-Maksymiuk Urszula: Aleksandra z Książąt Czartoryskich Ogińska. Siedlce: Archiwum Państwowe, Fundacja Rozwoju Badań Regionalnych „Sigillum”, 2003.
Głowacka-Maksymiuk Urszula: Dwór księżnej Aleksandry Ogińskiej jako ośrodek życia kulturalnego na Podlasiu, „Szkice Podlaskie”, T. 10, 2002, s. 9-16.
Ziontek Artur: Siedlecki dwór artystyczny Aleksandry Ogińskiej. W zbiorze: Małe miasta. Społeczność. Red. Mariusz Zemło. Lublin 2011.
Ziontek Artur: Pani na Siedlcach Aleksandra Ogińska. Stan badań i zarys problematyki. „Wschodni Rocznik Humanistyczny” t II, 2005.
Ziontek Artur: Z dziejów dworu artystycznego Aleksandry Ogińśkiej. Cz. 1: Opisanie fety św. Michałka. „Ogród” 2010, nr 1-2 (25-26).
Ziontek Artur: Żywioł towarzyski Aleksandry Ogińskiej utrwalony w piśmiennictwie XVIII wieku. w zbiorze: Kobieta epok dawnych w literaturze, kulturze, społeczeństwie. Red. Iwona Maciejewska i Krystyna Stasiewicz. Olsztyn 2008.

Wykaz literatury uzupełniającej: Aleksandra Ogińska.

[1]
Ciąg dalszy Kalendarzyka narodowego i obcego na rok ... 1792 czyli II część, z konstytucyami od roku 1788 dnia 6 października do roku 1791 dnia 23 grudnia przez daty oznaczonemi, s. 428.
[2]
Jerzy Sewer Dunin Borkowski, Panie polskie przy dworze rakuskim, Lwów: Księgarnia Seyfartha i Czajkowkiego, 1891, s. 82
[3]
DanutaD. Michalec DanutaD., Aleksandra Ogińska i jej czasy, Siedlce: Muzeum Okręgowe, 1999, s. 20, ISBN 978-83-911103-6-2 [dostęp 2023-09-26].

Drzewo Genealogiczne