Loading AI tools
międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączeniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Potrzebę międzynarodowej współpracy w zakresie tworzenia i utrzymywania kartotek wzorcowych zauważono jeszcze w latach 70. XX wieku. Zaproponowano wówczas, aby narodowe agencje bibliograficzne odpowiadały za tworzenie haseł dla własnych autorów i w ten sposób stworzona baza mogłaby być stosowana w pozostałych krajach. Jednak różnice kulturowe (m.in. różnice w sposobie katalogowania czy używanie różnych alfabetów) nie pozwoliły na powodzenie tego projektu. Kolejnym pomysłem usprawnienia wymiany rekordów kartoteki haseł wzorcowych w skali międzynarodowej było wprowadzenie International Standard Authority Data Number, czyli numeru, który identyfikowałby hasło w skali globalnej. Ponieważ wymagałoby to powstania instytucji, która zajmowałaby się nadawaniem i nadzorowanie poprawności stosowania okazało się trudne do zrealizowania[1]. Pomysł stworzenia VIAF powstał w 1998 roku. Biblioteka Kongresu i Niemiecka Biblioteka Narodowa podjęły współpracę, aby sprawdzić możliwość powiązania ze sobą haseł osobowych w prowadzonych kartotekach. Za stronę techniczną miało być odpowiedzialne OCLC[1]. Podczas odbywającej się w Berlinie w 2003 roku Konferencji IFLA Biblioteka Kongresu i Niemiecka Biblioteka Narodowa podpisały porozumienie, które stało się początkiem VIAF (Międzynarodowej Kartoteki Haseł Wzorcowych). W 2007 roku do projektu dołączyła Biblioteka Narodowa Francji, a w następnych latach przyłączały się inne biblioteki[2].
Rada VIAF odpowiada za politykę i funkcjonowanie VIAF. Wyznacza zasady wyboru nowych uczestników. Promuje efektywne i odpowiednie wykorzystanie VIAF. Natomiast hostingiem, oprogramowaniem i danymi dla VIAF zarządza OCLC. Swojego pełnomocnika do Rady może wyznaczyć każdy dostawca VIAF. Również OCLC wyznacza osobę kontaktową, która wchodzi w skład Rady. Na czele Rady stoi prezes. Podczas dorocznego spotkania Rady, które odbywa się w piątek przed Kongresem Światowej Biblioteki i Informacji IFLA jest wybierany nowy prezes, który przez rok pełni rolę elekta zanim obejmie stanowisko[3][4].
W 2012 roku w angielskojęzycznej Wikipedii został uruchomiony projekt automatycznej identyfikacji haseł osobowych w Wikipedii, w bazie VIAF. Inicjatorami tych działań byli wikipedyści pracujący w OCLC i Biritsh Library. Aby móc to zrealizować powstał VIAFbot23, który umieścił identyfikatory VIAF w ponad 250 tysiącach haseł osobowych. Podobne działania podjęto w niemieckojęzycznej Wikipedii. Informacje VIAF pojawiają się automatycznie w module kontrola autorytatywna[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.