Altiero Spinelli
włoski polityk / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Altiero Spinelli (ur. 31 sierpnia 1907 w Rzymie, zm. 23 maja 1986 tamże) – włoski polityk komunistyczny, zwolennik federalnej koncepcji zjednoczenia Europy. Uznawany za jednego z ojców integracji europejskiej jako osoba, która wywarła wpływ na proces integracji europejskiej po II wojnie światowej[1].
Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1907 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Komisarz Wspólnot Europejskich ds. przemysłu i handlu | |||
Okres |
od 1970 | ||
|
W latach 1924–1937 członek Włoskiej Partii Komunistycznej, wydalony z partii za krytykę stalinizmu[1][2]. W latach 1927–1943 więziony i internowany przez rząd Benita Mussoliniego za działalność komunistyczną[3]. W 1941 roku przyczynił się do powstania tekstu zwanego Manifestem z Ventotene, w którym przedstawił swoją wizję zjednoczonej Europy. Pod koniec wojny, w 1943 roku, w Mediolanie założył Europejski Ruch Federalistyczny (Movimento Federalista Europeo), który propagował federalistyczną koncepcję integracji europejskiej. Przez 6 lat (1970–1976) jako członek Komisji Europejskiej był odpowiedzialnym za politykę przemysłową i badania naukowe. W 1979 roku został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego.
W latach 80. odgrywał istotną rolę w procesie integracji europejskiej poprzez sformułowanie idei wzmocnienia traktatów, zwaną planem Spinellego[1]. Plan nie zyskał poparcia parlamentów narodowych i nie został nigdy wprowadzony w życie, stał się jednak inspiracją dla jednolitego aktu europejskiego (1986), który spowodował powstanie wspólnego rynku w obrębie UE[1].