
Amplituda
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amplituda – największe wychylenie z położenia równowagi w ruchu drgającym i w ruchu falowym. Jednostka amplitudy zależy od rodzaju ruchu drgającego: dla drgań mechanicznych jednostką może być metr, jednostka gęstości lub ciśnienia (np. dla fali podłużnej); dla fali elektromagnetycznej tą jednostką jest V/m.

W formalnym opisie drgań amplituda jest liczbą nieujemną określająca wielkość przebiegu funkcji okresowej.
Amplituda w przebiegach sinusoidalnych jest maksymalną wartością tego przebiegu:
(1)
W przypadku funkcji ze składową stałą, amplituda dotyczy tylko części sinusoidalnej:
(2)
Amplitudą w tym przypadku nie jest a tylko wartość