Angelus Lubelski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Angelus Lubelski – nagroda przyznawana jest co roku od 2005 w Lublinie. Inicjatywa powstała w środowiskach twórczych Lublina. Koncepcję nagrody opracowali: pomysłodawca – Jerzy Jacek Bojarski, ks. Ryszard K. Winiarski i Andrzej A. Widelski w 2004 roku.
Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Skład założycielski:
- ks. prałat Ryszard Winiarski – pierwszy przewodniczący Kapituły do 2014 r.
- Jerzy Bojarski – historyk, redaktor
- Zofia Kopel-Szulc – artysta plastyk
- prof. Lechosław Lameński – historyk sztuki, zrezygnował w pracach Kapituły[potrzebny przypis]
- Lech Cwalina (powołany 2 grudnia 2014 r., zm. 22 grudnia 2021 r. w Lublinie)[1]
Drugim przewodniczącym Kapituły Nagrody Angelus od 2014 był Andrzej A. Widelski (zm. 2 lipca 2017 r.).[2] W kwietniu 2023 czwartym przewodniczącym Kapituły został archidiecezjalny duszpasterz środowisk twórczych ksiądz Rafał Jakub Pastwa. Zastąpił on na tym stanowisku Grzegorza Józefczuka.[3] Sekretarzem Kapituły Nagrody Angelus jest Grażyna Rumik.
Nagrodę „Angelus” przyznaje kapituła, w której skład wchodzą wybitni przedstawiciele różnych środowisk. Procedury wyborów określa regulamin nagrody.
Jest to nagroda apolityczna skierowana do ludzi aktywnych i odważnych, chociaż niekiedy niezauważanych, ale także dla tych, którzy są ludźmi sukcesu i spełnienia w swoich życiowych powołaniach. Otrzymują ją ludzie, którzy swoją postawą przywracają nadzieję i szacunek dla każdego człowieka. Laureatem Nagrody mogą zostać osoby fizyczne, instytucje czy środowiska, które poprzez swoje obowiązki, działalność artystyczną i dobroczynną wyrażają wartości humanistyczne.
Nagrodą jest statuetka „Angelusa” wykonana z brązu i usadowiona na granitowym cokole, przedstawiająca uskrzydloną postać człowieka, autorstwa Mileny i Arkadiusza Widelskich.