Antygen różnicowania komórkowego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Antygen różnicowania komórkowego, kompleks różnicowania, gniazdo różnicowania[1], CD (od ang. cluster of differentiation) – standard używany do identyfikacji cząsteczek na powierzchni komórek. Antygeny te mogą działać na wiele sposobów, spełniając często funkcje receptora lub ligandu (związku aktywującego receptor).
Zainicjowana przyłączeniem ligandu do receptora kaskada sygnałowa zmienia zachowanie komórki. Występują również kompleksy różnicowania nieodgrywające roli w sygnalizacji komórkowej, posiadające za to szereg innych funkcji, na przykład wywoływanie adhezji komórkowej.