Apple M1
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apple M1 – czip firmy Apple oparty na architekturze ARM, stworzony jako procesor i procesor graficzny dla komputerów z serii Macintosh i tabletów iPad Pro.
![]() | |
Premiera |
10 listopada 2020[1] |
---|---|
Kod CPUID |
APL1102[2] |
L1 cache |
192+128 KB co rdzeń (rdzenie wydajnościowe) |
L2 cache |
12 MB (rdzenie wydajnościowe) |
L4 cache
|
|
Poprzednik |
Intel Core i Apple T2 (Mac) |
Stanowi jednostkę centralną nowszych modeli komputerów typu Macintosh z 2020 roku: MacBook Air (13-calowy), Mac mini, MacBook Pro (13-calowy)[3][4]. Taktowany jest maksymalnym zegarem 3,2 GHz[5][6] i ma 12 MB pamięci podręcznej[3][7]. Jest oferowany z pamięciami operacyjnymi w dwóch konfiguracjach: 8 GB i 16 GB[8]. Chip powstaje w procesie litograficznym klasy 5 nm TSMC[9]. Ma osiem rdzeni: cztery wysokowydajne „Firestorm” i cztery energooszczędne „Ice Storm”[9].
Został oparty na architekturze ARM, znanej z urządzeń mobilnych[10][11], i jest pierwszym tego typu procesorem dla komputerów z serii Macintosh[12]. Jest to pierwsza zmiana architektury w tych urządzeniach od czasu porzucenia architektury PowerPC na rzecz procesorów firmy Intel w 2006 roku[12].