Architektura von Neumanna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Architektura von Neumanna – rodzaj architektury komputera będąca implementacją koncepcji The Stored-Program gdzie dane przechowywane są wraz z kodem programu[1]. Opracowana została przez Johna von Neumanna, Johna W. Mauchly’ego oraz Johna Presper Eckerta w 1945 roku. Pierwszymi komputerami zbudowanymi w oparciu o tą architekturę były EDSAC oraz UNIVAC[2]. Większość współczesnych komputerów posiada architekturę bazującą na koncepcji von Neumanna[3].
|
Ten artykuł od 2022-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |